Το Παράξενο Πιρούνι

Το Παράξενο Πιρούνι πάντα απορούσε γιατί μερικοί άνθρωποι (γυναικείου φύλου κυρίως) κάνουν συλλογή παπουτσιών, ξοδεύοντας χρόνο και -πιο σημαντικό- χρήμα για να έχουν δεκάδες ζευγάρια, ακόμα κι αν κάποια μπορεί να φορεθούν μια φορά. Το ίδιο το Παράξενο Πιρούνι δε ντρέπεται καθόλου να ομολογήσει πως έχει ένα ζευγάρι που του κάνει και τα φορά παντού. Και κάπως έτσι, βρίσκει πολύ καλύτερο να περνά το χρόνο του κάνοντας τις μελιτζάνες παπουτσάκια, περίπου σαν την θεία- νεράιδα της παραμυθένιας Σταχτοπούτας όπου έφτιαχνε άμαξες, ρούχα και γοβάκια μεταμορφώνοντας φρούτα και ζαρζαβατικά.

Αφού λοιπόν έφτιαξε τις μελιτζάνες "παπουτσάκια" στη βίγκαν εκδοχή τους με "κιμά" στραγαλιού και μπεσαμέλ ταχινιού 

και για να έχει κι ένα δεύτερο πιο καλοκαιρινό ζευγάρι είπε να κάνει και μελιτζάνες "παπουτσάκια" με σύκα, 

τώρα το Παράξενο Πιρούνι ως άλλη νεράιδα της λαϊκής αγοράς και της διπλανής πόρτας, μεταμορφώνει τις μελιτζάνες σε παπουτσάκια χειμωνιάτικα & γιορτινά με κάστανα και μανιτάρια και ακόμα κι αν δε βρήκες τι ρούχα θα βάλεις στο Χριστουγεννιάτικο ρεβεγιόν, από παπούτσια είσαι κομπλέ! 😊

Αρχικά, το Παράξενο Πιρούνι είχε ένα σκαφάκι αποξηραμένα μανιτάρια πορτσίνι τα οποία μουλιάζουν σε βραστό νερό για 20 λεπτά περίπου κι είναι έτοιμα για χρήση. Αυτό βόλεψε το Παράξενο Πιρούνι γιατί τα σώταρε σουρωμένα από το νερό τους σε λίγο ελαιόλαδο μαζί με μια τριμμένη σκελίδα σκόρδου, πρόσθεσε αποξηραμένο θυμάρι, μπαχάρι και λίγο μοσχοκάρυδο σε σκόνη, αλάτι και μαύρο πιπέρι και τα άφησε να βράσουν για 10 - 15 λεπτά στο νερό όπου είχαν μουλιάσει. Μετά δυνάμωσε τη φωτιά, ξεσκέπασε το κατσαρολάκι του και όταν το ζουμί είχε συμπυκνωθεί και γίνει σαν σιρόπι, πρόσθεσε κρέμα γάλακτος για μαγειρική χρήση από κάσιους (200 ml καθαρό βάρος) που την προτιμά από την κανονική κυρίως για την πηκτική της ικανότητα, τη γεύση, αλλά και τη χαμηλότερη τιμή.

Όταν η γρήγορη και πανεύκολη κρεμώδης σος μανιταριών κατέβηκε από την εστία, έγινε χλιαρή και έπηξε κι άλλο, το Παράξενο Πιρούνι έβαλε και μερικά έτοιμα βρασμένα και ψιλοκομμένα κάστανα κι αυτό ήταν! Η επένδυση των παπουτσιών ήταν έτοιμη!

Στη συνέχεια, το Παράξενο Πιρούνι έπλυνε και σκούπισε 2 μέτριες φλάσκες μελιτζάνες και τις έκοψε στη μέση οριζοντίως. Με το μαχαιράκι του χάραξε σε κάθε μισό κομμάτι μελιτζάνας χιαστί γραμμές, άλειψε την επιφάνεια με ελαιόλαδο και έψησε στο φούρνο στον αέρα στους 200 βαθμούς για 20 με 30 λεπτά περίπου, να δει πως οι μελιτζάνες είχαν πάρει χρώμα και οι γραμμές που είχε χαράξει είχαν ανοίξει. Τις έβγαλε από το φούρνο και μοίρασε στην επιφάνεια της καθεμιάς το μίγμα μανιταριών - κάστανων. Ξανάβαλε για λίγα λεπτά στο φούρνο ίσα - ίσα να ζεσταθεί η επικάλυψη και τις σέρβιρε ζεστές.

Μια παροιμία από το χωριό του Παράξενου Πιρουνιού λέει πως όποιος βαριέται να ζυμώσει, δέκα μέρες κοσκινίζει. Όταν δε βαριέται να ζυμώσει αλλά δε θέλει να αγοράσει τυποποιημένο αλεύρι, τότε... μουλιάζει! Αν μουλιάσεις σπόρους όπως το κεχρί ή την κινόα για κάποια ώρα μέσα σε νερό το ήξερες πως μπορείς να τους μαγειρέψεις χωρίς να τους βράσεις? Ε λοιπόν το Παράξενο Πιρούνι από τότε που το έμαθε δε σταματά τους πειραματισμούς!

Από το Σάββατο το βράδυ το Παράξενο Πιρούνι είχε βάλει μισή κούπα σπόρους από κεχρί να μουλιάσουν σε ένα μπολ με νερό που τους κάλυπτε και άφηνε και περιθώριο ύψους 2 δαχτύλων περίπου. Την Κυριακή που ξύπνησε χαρούμενο και ξεκούραστο, αφού ήπιε αργά και βασανιστικά τον καφέ του κι αφού πρόλαβε να κάνει και μια ωρίτσα πρωινή προπόνηση, έφτιαξε πρώτα μια υπέροχη, γρήγορη και πικάντικη σάλτσα ντομάτας τσιγαρίζοντας ένα μέτριο κρεμμύδι τριμμένο καλά στο multi σε ένα κουταλάκι ελαιόλαδο, ύστερα σώταρε μαζί κι ένα μίνι ατομικό πελτεδάκι (70 γραμμάρια καθαρό βάρος) και προσθέτοντας λίγο νερό, αλάτι, ένα γεμάτο κουταλάκι πάπρικα γλυκιά, 2 γαρίφαλλα, 2 κόκκους κέδρου, ένα μικρό φύλλο δάφνης, λίγο μπαχάρι και μοσχοκάρυδο σε σκόνη και αρκετά φυλλαράκια βασιλικού από το γλαστράκι του, σιγόβρασε με σκεπασμένο το κατσαρολάκι του για 20 λεπτά περίπου, ύστερα άνοιξε το καπάκι, δυνάμωσε τη φωτιά κι άφησε τη σάλτσα να χάσει τα υγρά της και να γίνει σαν πηχτή μαρμελάδα.

Μέχρι να κρυώσει η σάλτσα, το Παράξενο Πιρούνι σούρωσε το μουλιασμένο κεχρί κρατώντας όμως λίγο από το νερό του, το μπλένταρε καλά - καλά να γίνει σαν χυλός κρέπας περίπου σε όψη και υφή και ξαναμπλένταρε με μια κουταλιά ταχίνι ολικής, αλάτι, πιπέρι, γλυκιά πάπρικα, σκόρδο σκόνη και ρίγανη και λίγο από το νερό που είχε αφήσει στην άκρη. Όταν το μίγμα είχε γίνει λείο και ομοιογενές κι έμοιαζε πάρα πολύ με χυλό από κέικ το Παράξενο Πιρούνι το άπλωσε επάνω σε χαρτί ψησίματος σε σχήμα κύκλου κι έψησε σε προθερμασμένο φούρνο με αέρα στους 180 βαθμούς για 10 με 15 λεπτά περίπου να γίνει σαν μαλακό μπισκότο και να πάρει ελαφρώς καστανόξανθο χρώμα.

Όταν κρύωσε λίγο η βάση της πίτσας του το Παράξενο Πιρούνι άπλωσε σε όλη την επιφάνεια τη σάλτσα ντομάτας και κάλυψε με μοτσαρέλα (την Dirollo φρέσκια μοτσαρέλα σε νερό με 8,5% λιπαρά, 125 γραμμάρια καθαρό βάρος) και έψησε πάλι στον αέρα στους 180 μέχρι να λιώσει το τυρί.

Τόσο ελαφριά και υγιεινή με λίγες θερμίδες και λιπαρά και ταυτόχρονα τόσο μερακλίδικη με πλούσια γεύση! Το κεχρί είναι ο ιδανικός superfood σπόρος για μια τέτοια συνταγή γιατί και εύγευστο είναι, και πιο νόστιμο από την κινόα χωρίς να πικρίζει καθόλου και πιο οικονομικό σε τιμή. Η προσεγμένη διατροφή δε χρειάζεται να είναι ξενέρωτη και άνοστη. Όλα τα μοντέλα της Victoria's Secret να ξέρεις, διαβάζουν Παράξενο Πιρούνι και εμπνέονται! 😊

Η παραξενοπιρουνίσια εμμονή με το κυδώνι συνεχίζεται! Μετά τα gluten και sugar free μπισκότα με κυδώνι, περίμενες κάτι συμβατικό και συνηθισμένο από το Παράξενο Πιρούνι όπως χοιρινό ή μοσχάρι με κυδώνια? Όχι βέβαια!

Κρατάς μόνο το ζωμό από το μοσχάρι βράζοντας αργά και υπομονετικά σε χύτρα ένα κομμάτι μοσχάρι κατάλληλο για βραστό μαζί με 2 - 3 καρότα, ένα μεγάλο κρεμμύδι, δάφνη, μερικά ολόκληρα γαρίφαλλα, κόκκους μαύρου πιπεριού, κόκκους κέδρου, κόκκους κόλιανδρου, έναν αστεροειδή γλυκάνισο και μερικούς κόκκους μπαχάρι.

Σουρώνεις και διατηρείς αφού κρυώσει τελείως, τον διαυγή και καθαρό ζωμό σε βάζο στο ψυγείο. Για μια μερίδα θα χρειαστείς ένα ποτήρι ζωμού και πολτό ενός ψημένου κυδωνιού που πάλι μπορείς να κρατάς στην κατάψυξη και να αποψύξεις για να φτιάξεις αυτή την υπέροχη σούπα. Πως θα φτιάξεις πολτό ψημένου κυδωνιού? Πανεύκολα αρκεί να έχεις προγραμματισμό! 

Όταν φτιάχνεις ψητό κρέας, ψάρι, κοτόπουλο ή όταν τέλος πάντων χρειάζεται να ψήσεις κάτι με αντιστάσεις που να χρειάζεται πάνω από μια ώρα, βάλε στην από κάτω σχάρα όσα κυδώνια θέλεις καλά πλυμένα, σκουπισμένα και τρυπημένα από όλες τις μεριές με ένα κοφτερό πιρούνι και κάλυψε τα καλά με αλουμινόχαρτο. Μετά από μια ώρα, άντε μια ώρα και κάτι, θα έχουν ψηθεί, μαλακώσει και θα είναι έτοιμα να τα καταναλώσεις σαν γλυκό με κρέμα σαντιγύ ή γιαούρτι, ή να πολτοποιήσεις στο multi αφαιρώντας τα κουκούτσια (όχι όμως τη φλούδα!) και αφού κρυώσουν τελείως να διατηρήσεις τον νοστιμότατο αυτό κυδωνοπολτό στην κατάψυξη για μελλοντικές δημιουργίες!

Το Παράξενο Πιρούνι γυρίζοντας σπίτι το μεσημέρι κουρασμένο είχε βγάλει από το πρωί από την κατάψυξη ένα κεσεδάκι στο μέγεθος κεσέ γιαουρτιού με πολτό ψημένου κυδωνιού, είχε έτοιμο αρωματικό ζωμό μοσχάρι σε βαζάκι στο ψυγείο οπότε η μόνη του δουλειά ήταν να βάλει στο μικρό του ατομικό κατσαρολάκι ζωμό μοσχαριού και πολτό κυδωνιού, να τα αφήσει να πάρουν μια βράση και να σερβίρει στο πιάτο του με αλάτι, φρεσκοτριμμένο πιπέρι, λίγη κρέμα γάλακτος ή ακόμα καλύτερα και φτηνότερα γάλα εβαπορέ light αδιάλυτο και λίγο τριμμένο, κίτρινο τυρί.

Το κυδώνι σε αυτή την εξαίσια σούπα βελουτέ κρατάει την προσωπικότητα και τον χαρακτήρα του αλλά σιγοντάρεται άψογα από τα μπαχαρικά και την κρεάτινη γεύση και υπόσταση του μοσχαρίσιου ζωμού - βάσης και αποθεώνεται με την προσθήκη λίγης παλαιωμένης, τριμμένης γραβιέρας στο σερβίρισμα.

Γκουρμέ express? Να που γίνεται! Πάρε κι ένα κόκκινο παλιόκρασο (παλαιωμένο για πιο κομψά 😊) και μόλις θα απολαύσεις την πιο viral σούπα του χειμώνα (γιατί είναι ήδη και δεν το ξέρει 😊)

Και... thank me later όπως λένε και στο παραξενοπιρουνίσιο χωριό!

Αυτές οι πίτες χωρίς φύλλο είναι ό,τι πρέπει για τα δύσκολα! Και πιο γρήγορα φτιάχνονται, και πιο εύκολα και γλιτώνεις και τις περισσότερες θερμίδες, τα παραπάνω λεφτά και ασφαλώς τα συντηρητικά. Αν χρησιμοποιήσεις μόνο μια κουταλιά ελαιόλαδο και "φέτα" light με 6% λιπαρά όπως έκανε και το Παράξενο Πιρούνι, τότε μιλάμε για μια πίτα που μπορεί να καταναλωθεί άφοβα σε οποιοδήποτε πρόγραμμα διατροφής με σκοπό το θερμιδικό έλλειμμα!

Το Παράξενο Πιρούνι είχε αγοράσει από την αγαπημένη του λαϊκή του Σαββάτου 4 μεγάλα πράσα και ένα μεγάλο ματσάκι ωραίο, φρέσκο σέλινο. Αφού τα έπλυνε πολύ καλά και τα καθάρισε, τα έβαλε ψιλοκομμένα στη χύτρα του μαζί με 2 - 3 κουταλιές νερό, μια κουταλιά ελαιόλαδο και 2 κουταλιές κόκκινη γλυκιά πάπρικα σε σκόνη. Σφράγισε τη χύτρα και σιγόβρασε για 40 λεπτά περίπου. Ύστερα ξεσφράγισε τη χύτρα, δυνάμωσε τη θερμοκρασία και άφησε τα υγρά να εξατμιστούν. Λίγο πριν κατεβάσει τη χύτρα από την εστία πρόσθεσε και μια κουταλιά κουρκουμά σε σκόνη και ανακάτεψε καλά.

Όταν το μίγμα πράσου - σέλινου είχε γίνει χλιαρό, το Παράξενο Πιρούνι πρόσθεσε "φέτα" τριμμένη με το χέρι του, αυτή με τα λίγα λιπαρά (το Παράξενο Πιρούνι παίρνει την Ήπειρος Fit & Slim με 6% λιπαρά) και λίγο πιο μετά αφού το μίγμα είχε κρυώσει κι άλλο, πρόσθεσε και 6 αβγά καλά χτυπήμενα και ανακάτεψε το μίγμα.

Σε ελαφρά λαδωμένο μεγάλο ορθογώνιο πυρέξ το Παράξενο Πιρούνι έστρωσε ωραία και ομοιόμορφα το μίγμα της πίτας του και πασπάλισε όλη την επιφάνεια με ηλιόσπορο. Έψησε σε  φούρνο προθερμασμένο με αέρα στους 180 βαθμούς για 30 - 40 λεπτά περίπου, να δει πως η πίτα του είχε στεγνώσει και είχε πάρει χρώμα.

Με μόνο 5 υλικά, άντε 6 αν υπολογίσεις και το έξτρα για τη διακόσμηση, αυτά τα λαχταριστά ταρτάκια μοσχοβολούν καφέ, είναι λιχουδιαστά και εθιστικά όσο δεν πάει και ικανοποιούν την όρεξη για γλυκό με τον καλύτερο και πιο υγιεινό και χαμηλοθερμιδικό τρόπο!

Φτιάχνονται πανεύκολα και γρήγορα, δεν έχουν ζάχαρη και γλουτένη και αποτελούνται μόνο από φυσικά υλικά: Καρυδόψιχα, γιαούρτι στραγγιστό 2%, καφέ εσπρέσο, λίγο χαρουπόμελο για γλυκαντικό, σποράκια chia και αν θέλεις το κατιτίς επιπλέον για να τα στολίσεις, κάνε ένα topping κι εσύ σαν το Παράξενο Πιρούνι με μια καραμέλα από χουρμάδες που φτιάχνεται με βασιλικούς χουρμάδες και εσπρέσο σε χρόνο μηδέν επίσης!

Για 13 μικρά ταρτάκια χρειάστηκαν αναλυτικά:

- δύο κεσεδάκια στραγγιστό γιαούρτι total 2% (200 γρ. καθαρό βάρος το καθένα)

- ένα φακελάκι ωμή καρυδόψιχα (150 γραμμάρια καθαρό βάρος)

- 3 με 4 κουταλιές σούπας χαρουπόμελο

- δύο διπλούς εσπρέσο

- μια κουταλιά σποράκια chia, όχι γεμάτη

- 6 βασιλικούς χουρμάδες

Στο multi αλέθεις την καρυδόψιχα να γίνει ψιλά τρίμματα. Προσθέτεις αν θέλεις λίγη κανέλα σκόνη για έξτρα άρωμα, ανακατεύεις και προσθέτεις το ένα κεσεδάκι γιαούρτι. Ανακατεύεις πολύ καλά να θυμίζει κάπως το μίγμα σφιχτό χυλό ή ζύμη στο περίπου. Μοιράζεις αυτό το μίγμα σε 13 μικρά φορμάκια σιλικόνης για μάφινς και με τη βοήθεια ενός μικρού κουταλιού ή των δαχτύλων σου, προσπαθείς να καλύψεις με τη "ζύμη" όλη την επιφάνεια από τα φορμάκια, πάτο και τοιχώματα, όπως θα γινόταν δηλαδή και με την κλασική ζύμη τάρτας.

Σε φούρνο προθερμασμένο με αέρα στους 160 βαθμούς ψήνεις τα ταρτάκια να πάρουν ελαφρύ καστανόξανθο χρώμα, να στερεοποιηθούν και να μυρίσουν σαν να ήταν μπισκότα! Ναι, γίνεται 😉

Όταν κρυώσουν τελείως μετά από κάποια ώρα τα ξεκολλάς εύκολα από τα φορμάκια και τα γεμίζεις με την κρέμα καφέ η οποία φτιάχνεται εξίσου πανεύκολα αφού το μόνο που έχεις να κάνεις είναι να ανακατέψεις το δεύτερο κεσεδάκι γιαούρτι με το κρύο διπλό εσπρέσο και το χαρουπόμελο σε ένα μπολ. Προσθέτεις και τα σποράκια chia, ανακατεύεις καλά και γεμίζεις με την κρέμα τα ταρτάκια. Τα αφήνεις στο ψυγείο να παγώσουν για λίγη ώρα και να πήξει η κρέμα.

Κι όταν η γέμιση θα έχει πήξει μπορείς να βάλεις και τους χουρμάδες καλά πλυμένους και ψιλοκομμένους στο multi μαζί με τον δεύτερο διπλό εσπρέσο και δουλεύοντας λίγο το μίγμα γίνεται μια πηχτή πάστα που είναι μούρλια και άξιο φυσικό υποκατάστατο της σος καραμέλας με ζάχαρη. Αυτή εδώ είναι κι έξτρα αρωματισμένη με καφέ!

Με ένα κουταλάκι του γλυκού ή με μικρό κορνέ ζαχαροπλαστικής στολίζεις κάθε ταρτάκι με την πάστα-καραμέλα χουρμά κι είναι έτοιμα για να τους ορμήξεις! Ύστερα μπορείς να ευχαριστήσεις το πάντα δημιουργικό και με ανεξάντλητη φαντασία Παράξενο Πιρούνι 😊

Η ομελέτα που δεν είναι ομελέτα, ή αλλιώς η ομελέτα με τα λίγα υλικά και τα πολλά εισαγωγικά! Το vegan της συνταγής το καλύπτει το ρεβυθάλευρο που το Παράξενο Πιρούνι φτιάχνει πανεύκολα στο σπίτι αλέθοντας στο multi αφράτα, ανάλατα στραγάλια (αφού τα στραγάλια όπως -μάλλον- ξέρουμε δεν είναι τίποτα άλλο από ψημένα ρεβύθια!).

Αυτός εδώ ο κορμός ή ρολό είναι κάτι σαν την αποδόμηση της κρέπας ή του pancake στην απλούστερη και υγιεινότερη εκδοχή τους. Αν το δοκιμάσεις, δε θα σταματάς να το φτιάχνεις κάθε φορά σε νέα γεύση και παραλλαγή, όπως κάνει και το Παράξενο Πιρούνι δηλαδή!

Το "παντεσπάνι" για το ρολό γίνεται με βρώμη και νερό, χωρίς τίποτα άλλο! Είναι ελαστικό όσο δεν πάει και τυλίγεται πανεύκολα. Αυτή τη φορά, χρησιμοποιώντας φρέσκο βασιλικό από τα καλοκαιρινά γλαστράκια της μαμάς στο παραξενοπιρουνίσιο χωριό, το Παράξενο Πιρούνι προσθέτοντας λίγο κακάο σκόνη από ένα ξεχασμένο πακετάκι στο ντουλάπι της κουζίνας, λίγο μέλι που υπάρχει πάντα στο σπίτι και αγοράζοντας και μια μικρή συσκευασία ανάλατου ανθότυρου, έφτιαξε ένα υπέροχο υγιεινό γλυκό σούπερ για πρωινό, αλλά και για κάθε άλλη ώρα της ημέρας φυσικά.

Για ένα μικρό ρολό, το Παράξενο Πιρούνι μούλιασε για μερικές ώρες (μπορείς και για όλο το βράδυ) μια κούπα νιφάδες βρώμης σε μια κούπα νερό. Ύστερα μπλένταρε το μίγμα βρώμης - νερού και όταν ομογενοποιήθηκε καλά πρόσθεσε μια χούφτα περίπου ψιλοκομμένα φυλλαράκια φρέσκου βασιλικού, λίγο μέλι και κακάο σκόνη και μπλένταρε και πάλι να γίνει εννιαίο μίγμα.

Σε ορθογώνιο ταψάκι το οποίο είχε στρώσει με αντικολλητικό χαρτί ψησίματος ελαφρά λαδωμένο με ελάχιστο φιστικοβούτυρο, το Παράξενο Πιρούνι άπλωσε το παραπάνω μίγμα και έψησε σε φούρνο προθερμασμένο με αέρα στους 180 βαθμούς για 15 - 20 λεπτά, μέχρι να στεγνώσει, να στερεοποιηθεί και στην επιφάνεια να δημιουργηθούν μερικά σκασίματα, όπως στα brownies.

Το Παράξενο Πιρούνι έβγαλε από το φούρνο το ταψάκι του και ύστερα από αρκετές ώρες το ξεκόλλησε με προσοχή και ετοίμασε την πανεύκολη γέμιση για το ρολό του, σε δύο γεύσεις μάλιστα! Άνοιξε τη συσκευασία του ανθότυρου (περίπου 300 γραμμάρια καθαρό βάρος) και αφού το έκοψε σε μικρά κομματάκια το μπλένταρε κι αυτό μαζί με λίγο μέλι, φρέσκο ψιλοκομμένο βασιλικό και λίγο γάλα για να γίνει ένα ομογενοποιημένο μίγμα σαν σφιχτή σαντιγύ.

Άδειασε το μισό μίγμα ανθότυρου σε ένα μπολ και στο υπόλοιπο μισό μέσα στο multi το Παράξενο Πιρούνι πρόσθεσε λίγο κακάο και ξαναδούλεψε το μίγμα για να έχει έτσι και την σοκολατένια κρέμα με βασιλικό!

Η συνέχεια είναι προβλέψιμη, αφού το Παράξενο Πιρούνι άπλωσε πρώτα την λευκή κρέμα ανθότυρου επάνω στο παντεσπάνι βρώμης, ύστερα από πάνω άπλωσε την σοκολατένια και ρόλαρε προσεκτικά, τυλίγοντας καλά και σφιχτά με το λαδόχαρτο ρολό με κρέμα και τοποθετώντας στο ψυγείο για μερικές ώρες.

Το Παράξενο Πιρούνι συνέχισε με βραχάκια σουπιάς τηγανισμένα με το μελάνι τους, κάτι που τους έδινε μια ενδιαφέρουσα κριτσανιστή υφή και έντονη γεύση.

Το κυρίως πιάτο όμως ήταν αυτό που έκλεψε τις εντυπώσεις! Μουσακάς σε μια σούπερ ελεύθερη, θαλασσινή εκτέλεση και δημιουργική εκδοχή! "Μουσακάς" τόνου με πουρέ καπνιστής μελιτζάνας και κρέμα παρμεζάνας. Άψογη σύνθεση, βαθιά, μεστή γεύση, ένα ψαροπιάτο που θα κέρδιζε σίγουρα τον κάθε εχθρό του ψαριού.

Στο τέλος είχε κέρασμα σορμπέ λεμόνι και αρωματική πορτοκαλόπιτα. Το Παράξενο Πιρούνι κάποια στιγμή σίγουρα θα επανέλθει και για νέες δοκιμές! 

Αλλά ας φύγουμε για λίγο από την Αθήνα. Το Παράξενο Πιρούνι στις μέχρι τώρα τρεις φορές που έχει επισκεφθεί το νησί της Αίγινας, έχει φάει τις δύο από τις τρεις στο Ουζερί ο Σκοτάδης, στον παραλιακό δρόμο του λιμανιού της Αίγινας.

Είναι από μόνο του λόγος για να πας στην Αίγινα, είχε διαβάσει κάπου το Παράξενο Πιρούνι. Σίγουρα αποτελεί ένα μεγάλο πλεονέκτημα του νησιού! Εδώ δε θα βρεις τίποτα το περίεργο αλλά ό,τι δοκιμάσεις θα είναι φρέσκο και σε γενναία ποσότητα. Η χωριάτικη σαλάτα φρεσκότατη και υπερπλήρης, οι ψητές σαρδέλες ωραιότατες και ο γεμιστός κολιός που δοκίμασε την τελευταία φορά το Παράξενο Πιρούνι, μούρλια!

Το Παράξενο Πιρούνι στην πρόσφατη επίσκεψη του στη Σαλαμίνα για την οποία έχει κάνει ξεχωριστό αφιέρωμα εδώ, έφαγε με θέα τη θάλασσα στο Ουζερί Ο Κάκιας το καλύτερο και το πιο μαλακό καλαμάρι ever. Ο κατάλογος έγραφε πως είναι φρέσκο και δοκιμάζοντας το, αυτό επιβεβαιώθηκε!

Αλλά οι θαλασσινές εξορμήσεις δε χρειάζεται απαραιτήτως να είναι σε νησιά. Μόλις μια ώρα και κάτι από το κέντρο της Αθήνας τα Λουτρά της Ωραίας Ελένης, δυο τσιγάρα δρόμο από τον Ισθμό της Κορίνθου, προσφέρουν μπάνιο στη θάλασσα σε ήρεμους, οικογενειακούς ρυθμούς. Ωστόσο σε ένα τέτοιο ήσυχο μέρος όπου το Παράξενο Πιρούνι περίμενε να βρει ταβερνάκια με τα απολύτως βασικά, λίγο πιο πέρα από την παραλία των Λουτρών της Ωραίας Ελένης, δίπλα από την παραλία της Αλμυρής, βρίσκεται το Αλμυρίκι.

Πιο δίπλα στο κύμα πεθαίνεις. Αν είσαι και τυχερός και πέσεις σε μέρα χωρίς αέρα, θα φας δημιουργικά θαλασσινά πιάτα με επιρροές από τη μαμά Κέρκυρα μάλιστα (!) όπως τα ωμά, μαριναρισμένα κολοκυθάκια με κουμκουάτ που άνοιξαν την όρεξη για το κυρίως υπέροχο πιάτο που ήταν γιουβαρλάκια θαλασσινών με κρέμα κουνουπιδιού, εντελώς γκουρμέ πιάτα που το Παράξενο Πιρούνι ούτε στην Αθήνα δεν περίμενε να βρει!

Το καλοκαίρι στην Ελλάδα έχει ταυτιστεί μεταξύ άλλων και με το ταβερνάκι και το ουζερί -αν είναι και δίπλα στη θάλασσα, ακόμα καλύτερα! Όσο λοιπόν έχουμε καλοκαίρι, όσο τσιμπάμε νόστιμα και τριγυρνάμε σε όμορφα μέρη, ίσως είμαστε ένα βήμα πιο κοντά στην ευτυχία η οποία τόσο για ανθρώπους όσο και για πιρούνια, βρίσκεται στα απλά.