Το Παράξενο Πιρούνι όσο παράξενο κι αν είναι, όσο δυνατά δόντια κι αν έχει κι όσο γερά κι αν τσιμπάει, δε μπόρεσε τελικά να νικήσει τη γρίπη. Το να βήχεις ασταμάτητα, να έχεις πυρετό και να τρέχει η μύτη σου είναι σίγουρα όχι το χειρότερο που μπορεί να σου συμβεί, πάντως αρκετά εκνευριστικό και κουραστικό. Όμως όπως και να 'χει, το να βλέπεις μια κατάσταση από όλες τις πλευρές και να αντιδράς ακόμα και στα στραβά με χιούμορ, βοηθάει στο να αντιμετωπίσεις το όποιο πρόβλημα καλύτερα!
Έχεις γρίπη με βήχα λοιπόν;
Δες και τα θετικά!
1. Βήξε ασταμάτητα και ελεύθερα και απέκτησε χωρίς γυμναστική γραμμωμένους κοιλιακούς.
2. Η έλλειψη όρεξης που προκαλεί η γρίπη, είναι επίσης βοηθητική για τη διατήρηση της σιλουέτας.
3. Αν κάποιος ενοχλητικός σε ζαλίζει με τη φλυαρία του, χωρίς να καταβάλεις προσπάθεια, δίνεις μπροστά του ένα ρεσιτάλ βηξίματος μέχρι να βαρεθεί και να φύγει.
4. Αν είναι πολύ ενοχλητικός, μέχρι να φύγει θα έχεις πάρει την εκδίκησή σου φτύνοντάς τον καθώς βήχεις!
5. Μπορείς να αποκτήσεις μια "ευχάριστη διάθεση" με σιρόπια κατά του βήχα και άλλα "γιατρικά" όπως ζεστό τσάι με κονιάκ, ρακόμελα, κτλ.
6. Μπορείς να γκρινιάζεις και να βρίζεις όσο θέλεις, εξάλλου δε φταις εσύ αλλά η αρρώστια που σε κάνει να έχεις το ακαταλόγιστο!
7. Η υποχρεωτική παραμονή στο σπίτι σου δίνει πολύ χρόνο να ασχοληθείς με internet, ταινίες, βιβλία, κόμικς και άλλες επιμορφωτικές δραστηριότητες.
8. Αν εργάζεσαι, έχεις κάθε δικαίωμα να πάρεις όση άδεια απ' τη δουλειά θέλεις, μέχρι να γίνεις καλά.
9. Αν η δουλειά σου είναι απαιτητική και επιβάλλει την παρουσία σου βρέξει - χιονίσει (δε πα να 'σαι κι ετοιμοθάνατος, εδώ πνιγόμαστε, θα έρθεις ακόμα και πάνω σε φορείο!) πάρε το ύφος του ανθρώπου που θυσιάζεται για το κοινό συμφέρον και πήγαινε στη δουλειά σου, κολλώντας το στριμμένο αφεντικό σου που όλοι μισούν με τη γρίπη σου!
10. Το όφελος του να κολλήσεις το αφεντικό σου γρίπη και να πάρει αυτός/αυτή άδεια αντί για σένα, θα το καρπωθούν και οι συνάδελφοί σου! Ε, ανάμεσά τους, όλο και κάποιος-α συμπαθητικός-ή θα υπάρχει που να αξίζει να του/της κάνεις ένα δωράκι έκπληξη!
Κι επειδή οι παράξενες συνταγές ήταν, είναι και θα είναι το Νο 1 γιατρικό για κάθε αρρώστια σώματος και νου, το Παράξενο Πιρούνι έφτιαξε και μια διαφορετική χορτόπιτα, προϊόν της παράξενης μαγειρικής του φαντασίας!
Το φύλλο είναι κουρού αλλά ο καθένας μπορεί να χρησιμοποιήσει ό,τι φύλλο θέλει, όπως και φυσικά να ανοίξει το δικό του.
Το φύλλο είναι κουρού αλλά ο καθένας μπορεί να χρησιμοποιήσει ό,τι φύλλο θέλει, όπως και φυσικά να ανοίξει το δικό του.
Η μαγκιά στη συνταγή η οποία αποτελεί μέρος και συνέχεια του θρυλικού tribute στα παντζάρια με τίτλο "Το Παράξενο Παντζάρι", είναι η γέμιση! Το Παράξενο Πιρούνι έτριψε 9 μικρά παντζάρια (τα κεφάλια μόνο) στον τρίφτη. Εννοείται ότι τα είχε καθαρίσει πριν από το φλούδι! Σε μεγάλη κατσαρόλα, σώταρε ένα μεγάλο κρεμμύδι μέτρια ψιλοκομμένο. Μετά έβαλε το κόκκινο λάχανο (ένα μέτριο προς μικρό) καλά πλυμένο και καθαρισμένο και κομμένο σαν να προοριζόταν για σαλάτα. Το σώταρε μαζί με το κρεμμύδι σε μέτρια φωτιά μέχρι να μειωθεί σε όγκο (εντάξει δεν θα μειωθεί και δραματικά) και πρόσθεσε τα τριμμένα παντζάρια. Σώταρε τα υλικά για κάποια ώρα σε μέτρια φωτιά, να βγάλουν όσο γίνεται τα υγρά τους και να μειωθεί ο όγκος. Έβαλε αλάτι, πιπέρι, ένα φύλλο δάφνης και μερικούς κόκκους μπαχάρι. Έσβησε με κρασί. Διάλεξε ένα καλό, ξηρό κοκκινέλι (2 φλιτζάνια τσαγιού έβαλε) και πρόσθεσε ένα φλιτζανάκι του καφέ κρέμα μπαλσάμικο, καθώς και μια καλή χούφτα μαύρες σταφίδες.
Έκλεισε καλά την κατσαρόλα (χύτρα καλύτερα αν υπάρχει) και χωρίς να προσθέσει καθόλου νερό (το οποίο είναι περιττό όταν υπάρχει κρασί), σιγόβρασε μέχρι το λάχανο να μαλακώσει σχετικά. Τότε, άνοιξε την κατσαρόλα και πρόσθεσε λίγο πληγούρι (1/2 φλιτζάνι ψιλό πληγούρι, το έβαλε για να "πιεί" κάπως τα υγρά) και λίγο τριμμένο καρύδι (προαιρετικά αυτό, το Παράξενο Πιρούνι το πρόσθεσε γιατί του είχε περισσέψει από κάποιο γλυκό). Με ξεσκέπαστη την κατσαρόλα και σε πιο δυνατή φωτιά, άφησε το φαγητό να "στύψει". Το κατέβασε από τη φωτιά και το άφησε να κρυώσει. Στη ουσία, πρόκειται για κρασάτο κόκκινο λάχανο, όπου τα παντζάρια, η κρέμα βαλσάμικου και οι σταφίδες δίνουν μια βαθιά, υπέροχη γλυκόξινη γεύση που προσωπικά το ενθουσίασε!
Κι αφού η γέμιση ήταν έτοιμη και κρύα πλέον, την έβαλε ανάμεσα στα δυο του φύλλα και έψησε στους 180 βαθμούς σε φούρνο προθερμασμένο με αέρα για 40 - 50 λεπτά.
Η πίτα αυτή τρώγεται ζεστή και ακόμα καλύτερα κρύα! Το Παράξενο Πιρούνι διαπίστωσε μάλιστα πως μετά από 2 - 3 μέρες στο ψυγείο η γεύση της ήταν καλύτερη και το φύλλο πιο μαλακό. Και κάπως έτσι, με παντζαρολαχανόπιτα και μπόλικη αντιβίωση έγινε σιγά - σιγά το παλιό, καλό, γερό Παράξενο Πιρούνι που όλοι γνωρίζουν, εκτιμούν και σέβονται (υπερβολικός τρόπος για να κλείσει το post αλλά γράφει βράδυ και η νύστα του νικάει τη συγγραφική του έμπνευση 😊)
