Το Παράξενο Πιρούνι παραδέχεται πως έχει τεμπελιάσει κάπως τον τελευταίο καιρό. Ας το αναλύσει λίγο αυτό... Η αλήθεια είναι πως κατά βάθος το φοβίζει η τεμπελιά γιατί είναι το άλλο πρόσωπο της ασφάλειας.
"Τίποτα δεν είναι πιο επικίνδυνο για το πνεύμα από την ασφάλεια", είχε πει ο William Burroughs. Όταν το πνεύμα είναι σε εγρήγορση, είναι ένα ζωντανό πνεύμα.
"Τίποτα δεν είναι πιο επικίνδυνο για το πνεύμα από την ασφάλεια", είχε πει ο William Burroughs. Όταν το πνεύμα είναι σε εγρήγορση, είναι ένα ζωντανό πνεύμα.
Όσο απολαυστική κι αν είναι η παύση, άλλο τόσο -ίσως και περισσότερο- είναι η δράση. Μάλλον όχι ακριβώς η ίδια η δράση, αλλά η στιγμή που αυτή τελειώνει ύστερα από κάτι δύσκολο που κατάφερες. Γιατί πρόκειται όντως για μια στιγμή που σκορπάει με το "Και τι μ' αυτό;"
Αυτός ο αέναος, φαύλος κύκλος αναζήτησης στόχων και εύρεσης νοημάτων.
Αυτός ο αέναος, φαύλος κύκλος αναζήτησης στόχων και εύρεσης νοημάτων.
Όποιος κι αν είναι ο στόχος, το Α και το Ω για να τον φτάσεις είναι να ΘΕΛΕΙΣ. Παρατηρώντας τον κόσμο (και τον εαυτό του ασφαλώς) το Παράξενο Πιρούνι διαπιστώνει πως οι περισσότεροι άνθρωποι απλά δεν έχουν μάθει να θέλουν.
Ή για να το πει καλύτερα, δεν έχουν μάθει να θέλουν ουσιαστικά και πολύ.
Ή για να το πει καλύτερα, δεν έχουν μάθει να θέλουν ουσιαστικά και πολύ.
Για να καταφέρεις κάτι πολύ δύσκολο, το θέλω σου πρέπει να είναι τόσο δυνατό έτσι ώστε να μπορεί να καλύψει τα πάντα. Ακόμα και την έλλειψη νοήματος.
Τώρα όλα τα παραπάνω δεν έχουν σχέση με τη συνταγή αλλά το Παράξενο Πιρούνι ένιωσε πως έπρεπε κάπου να αποτυπώσει τις σκέψεις του. Έχοντας πιει πολλές Septem η τάση για (αμπελο)φιλοσοφία και μαγειρική μπυρο-δημιουργία ήρθαν και συνέπεσαν 😊
Υλικά:
Υλικά:
- 6 κρόκοι αβγών
- 90 γραμμάρια μέλι
- 25 γραμμάρια ζάχαρη
- μισό κουταλάκι του γλυκού τριμμένο φρέσκο τζίντζερ
- 80 γραμμάρια από τη συγκεκριμένη μπύρα
- 3 φύλλα ζελατίνας ή 5 γραμμάρια ζελατίνα σε σκόνη
- 350 γραμμάρια κρέμα γάλακτος χτυπημένη μέχρι να γίνει παχύρρευστη ή μισό - μισό μίγμα ανθότυρου και γάλακτος εβαπορέ αδιάλυτου που τα χτυπάς στο μπλέντερ μέχρι να γίνουν λείο μίγμα (το Παράξενο Πιρούνι αυτό έκανε)
Σε μεταλλικό κατά προτίμηση μπολ το οποίο τοποθετείς μέσα σε κατσαρολάκι με νερό που βράζει (μπεν μαρί) βάζεις τους κρόκους, το μέλι και τη ζάχαρη και χτυπάς με το σύρμα μέχρι το μίγμα να ζεσταθεί και να αναμιχθούν τα υλικά μεταξύ τους (δε θέλεις όμως να ζεσταθεί πολύ και να βράσουν οι κρόκοι των αβγών γιατί θα κόψουν).
Αποσύρεις από τη φωτιά, προσθέτεις το τζίντζερ (προσπάθησε να τρίψεις το τζίντζερ όσο πιο ψιλό γίνεται) και χτυπάς το μίγμα με το μίξερ μέχρι να φουσκώσει αρκετά σε όγκο, να γίνει πιο πηχτό και να ασπρίσει σχετικά. Σταματάς το χτύπημα και ανακατεύοντας απαλά προσθέτεις τη μπύρα και τη ζελατίνα την οποία αφού την έχεις μουσκέψει σε κρύο νερό, την έχεις μετά στραγγίξει και λιώσει σε ελάχιστο ζεστό νερό.
Τέλος, προσθέτεις την κρέμα ή το μίγμα γάλακτος - ανθότυρου, ανακατεύεις και γεμίζεις μπολάκια τα οποία τοποθετείς στο ψυγείο, μέχρι η κρέμα να σταθεροποιηθεί και να πήξει (θα πάρει αρκετές ώρες).
Την επόμενη μέρα, το Παράξενο Πιρούνι έκανε τη δοκιμή. Με την πρώτη κουταλιά, ο ουρανίσκος "πιάνει" το μέλι και το τζίντζερ, παρατήρησε όμως ότι μετά από δυο - τρεις μέρες η γεύση της μπύρας ήταν πιο εμφανής! Αυτό δεν το βρήκε δυσάρεστο, νομίζει πως έδινε μια ευχάριστη δροσερή κι ανάλαφρη αίσθηση η οποία βοηθούσε και στο να "σπάσει" η λιπαρότητα της κρέμας.
Φτιάξτο κι εσύ λοιπόν και φάε τη μπύρα σου με το κουταλάκι! 🍺
