Δεν είναι και πολλά τα πράγματα που μπορείς να κάνεις παντού και πάντα. Χωρίς εξοπλισμό, χωρίς καμία προετοιμασία, χωρίς να καταλάβει κανείς τίποτα.

Δεν το βρήκες ακόμα? Ο λόγος για τη φαντασία, ή αν προτιμάς το daydreaming που λένε και στο χωριό σου. Αυτό που με τα μάτια ανοιχτά μπορείς να είσαι όπου θες, με όποιον θες, να κάνεις ό,τι θες.

Αυτός ο κόσμος όμως δεν δικαιολογεί το να είσαι κάποιες φορές και στον δικό σου. Ειδικά όταν μεγαλώνεις.

Και πιάνεις τον εαυτό σου να ντρέπεται που ξέφυγε. Λες: "Έλα, σύνελθε". Κι ας ξέρεις πως όλα είναι μέσα στο μυαλό σου.

Από μια ηλικία και μετά, ρίχνεις τα στάνταρ ακόμα και στις φαντασιώσεις...

Το Παράξενο Πιρούνι ήταν (ή πιο σωστά έδειχνε) από μικρό μοναχικό, απόμακρο. Του άρεσε και ακόμα του αρέσει να χάνεται στις σκέψεις του. Να κάνει σενάρια με το μυαλό του.

Όσο πιο απραγματοποίητα, τόσο το καλύτερο.

Όμως ο κόσμος είναι υλικός, πόσο μάλλον σε ένα blog συνταγών, ακόμα και παραξενοπιρουνίσιων. Οι άνθρωποι δεν είναι μόνο πνεύμα. Βασικά, είναι τριάδα. Είναι πνεύμα, σάρκα και νους που συμπορεύονται και αλληλεπιδρούν το ένα με το άλλο.

Κι αν τελικά υπάρχει η συνταγή της αρμονίας - ισορροπίας (το Παράξενο Πιρούνι δεν τολμά να πει "ευτυχίας"), είναι αυτό:

"Ακολούθησε την καρδιά σου,

άκου το σώμα σου,

Και αυτό κάνει φυσικά και το Παράξενο Πιρούνι όταν δημιουργεί κάτι νέο. Ακολουθεί την καρδιά του και συλλαμβάνει την ιδέα στη φαντασία του, χρησιμοποεί το μυαλό του για διάφορες τεχνικές λεπτομέρειες και φυσικά ακούει το σώμα του που του λέει να είναι εγκρατής και να γευτεί τα παρακάτω νέα ρολάκια με καλαμπόκι και σταφίδες τη στιγμή που πρέπει, για να τα απολαύσει και όπως πρέπει!

Χωρίς άλλη καθυστέρηση λοιπόν, πρώτα τα υλικά για τη ζύμη: 

- 150 γραμμάρια αλεύρι άσπρο για όλες τις χρήσεις ή για τσουρέκι

- 150 γραμμάρια αλεύρι καλαμποκιού

- 50 γραμμάρια λευκή, κρυσταλλική ζάχαρη

- ένα καψουλάκι βανίλιας

- 1/4 κουταλιού γλυκού τζίντζερ σκόνη

- 1/4 κουταλιού γλυκού μοσχοκάρυδο σκόνη

- 1 κουταλάκι γλυκού σπόρους από γλυκάνισο

- 1 φακελάκι ξερή μαγιά

- 50 γραμμάρια βούτυρο λιωμένο

- χλιαρό γάλα, όσο πάρει 

Για τη γέμιση: 

- 1 πακέτο τυρί κρέμα πλήρες σε λιπαρά (200 γραμμάρια)

- 1 κουταλιά σούπας γεμάτη λευκή, κρυσταλλική ζάχαρη

- ξύσμα από ένα μέτριο πορτοκάλι

- 1/3 κούπας καλαμπόκι καλά ξεπαγωμένο

- 1/3 κούπας σταφίδες ξανθές

- προαιρετικά, λίγο αμύγδαλο φιλέ 

Φτιάχνεις πρώτα τη ζύμη: Από τη ζάχαρη κρατάς μια κουταλιά και διαλύεις σε ένα φλιτζάνι χλιαρό γάλα τη μαγιά προσθέτοντας την κουταλιά ζάχαρης.

Κοπανάς ελαφρά στο γουδί τους σπόρους γλυκάνισου (να θρυμματιστούν αλλά να μη γίνουν και εντελώς σκόνη) και τους ανακατεύεις μαζί με όλα τα υπόλοιπα υλικά για τη ζύμη. Προσθέτεις και το γάλα με τη μαγιά και όσο χλιαρό γάλα χρειαστεί ακόμα και ανακατεύεις με τα χέρια έτσι ώστε να έχεις μια λεία ζύμη που να μην κολλά στα χέρια. Ζυμώνεις καλά (το  Παράξενο Πιρούνι το κάνει στο μίξερ με τους γάντζους), σχηματίζεις μια μπάλα και την αφήνεις σε ζεστό μέρος για μια ώρα το λιγότερο (ιδανικά σε ζεστό φούρνο με αέρα ρυθμισμένο στους 40 βαθμούς) να φουσκώσει και να διπλασιαστεί σε όγκο. 

Για τη γέμιση, απλώς ανακατεύεις το τυρί κρέμα σε μπολ με πιρούνι μαζί με τη ζάχαρη και το ξύσμα πορτοκαλιού. Όταν η ζύμη έχει φουσκώσει, την ανοίγεις σε ορθογώνιο φύλλο και απλώνεις σε όλη την επιφάνεια το τυρί με τη ζάχαρη και το ξύσμα πορτοκαλιού. Σκορπάς πάνω από το τυρί τις σταφίδες και το καλαμπόκι. Το Παράξενο Πιρούνι έβαλε επίσης και λίγο αμύγδαλο φιλέ επειδή του είχε περισσέψει από άλλο γλυκό και ήθελε να το τελειώσει. Κανονικά, θα έβαζε μόνο σταφίδες και καλαμπόκι αλλά τελικά μια χαρά ταίριαξε κι αυτό.

Με προσοχή, ρολάρεις φύλλο και γέμιση φτιάχνοντας έναν "κορμό" και με μαχαίρι κόβεις φέτες. Απλώνεις τις φέτες σε ταψί στρωμένο με αντικολλητικό χαρτί και βάζεις ξανά στον φούρνο στους 40 βαθμούς ή σε άλλο ζεστό μέρος για καμιά ώρα περίπου να φουσκώσουν και πάλι. Ψήνεις σε φούρνο με αέρα στους 180 βαθμούς για μισή ώρα με 40 λεπτά περίπου (ανάλογα και με τον φούρνο). 

Τα ζυμο-ρολάκια αυτά με το γλυκίζον τυρί κρέμα που μοσχοβολάει πορτοκάλι και τη γεύση του καλαμποκιού την οποία σιγοντάρει η ξανθιά σταφίδα, έγιναν η απόλυτη συνοδεία για τον πρωινό παραξενοπιρουνίσιο καφέ. 

Το Παράξενο Πιρούνι τα έβαλε σε πλαστική σακούλα στην κατάψυξη και κάθε πρωί ζέσταινε ένα - δύο στον φούρνο ή και στην ψηστιέρα (γίνονται και πάλι σαν φρέσκα!) απολαμβάνοντας με καρδιά, σώμα και νου! 💗