Με το ίδιο σκεπτικό και πάλι, το Παράξενο Πιρούνι τώρα που είναι όντως μεγάλο και για να διατηρηθεί δυνατό καθώς... παραμεγαλώνει έβαλε ξανά σε πιο τακτική βάση το άπαχο κρέας στη διατροφή του και για να μην τρώει συνέχεια κοτόπουλο φιλέτο, ξαναθυμήθηκε το συκώτι το οποίο τότε ψητό στη σχάρα δεν ήταν και το καλύτερο του μια και στέγνωνε αρκετά και γινόταν σκληρό.

Όμως λεμονάτο με σκορδάκι στην κατσαρόλα γίνεται νοστιμότερο, μαλακότερο και αν περισσέψει, μπορεί να φυλαχτεί και στο ψυγείο και να καταναλωθεί άλλη μέρα ζεσταμένο. Και φυσικά το Παράξενο Πιρούνι δεν το φτιάχνει συνέχεια με πατάτες ή ρύζι αλλά κάνει τα γνωστά δικά του. 😉

Το ήξερες ότι το ακτινίδιο ταιριάζει ωραία με σέλινο και κάποιο πιο λιπαρό κρέας όπως χοιρινό ή μοσχάρι? Το Παράξενο Πιρούνι λοιπόν αντί για πρασοσέλινο, έφτιαξε συκώτι ακτινιδοσέλινο!

Σε κατσαρολάκι με ελάχιστο ελαιόλαδο σώταρε τη φέτα του από το συκώτι μαζί με μια σκελίδα σκόρδο τριμμένη μέχρι να ασπρίσει και να "θωρακιστεί". Έσβησε με το χυμό ενός λεμονιού, πρόσθεσε το ξύσμα του λεμονιού, λίγο πιπέρι και κουρκουμά σκόνη και λίγο νερό, ίσα - ίσα να σκεπάζει το συκώτι. Αφού το νερό πήρε βράση πρόσθεσε και λίγο σέλινο κομμένο και σιγόβρασε για 20 λεπτά περίπου με την κατσαρολίτσα του κλειστή.

Ύστερα ξεσκέπασε, πρόσθεσε κι ένα μέτριο ακτινίδιο κομμένο σε κομματάκια, δυνάμωσε τη φωτιά και όταν το φαγητό είχε "πιει" τα υγρά του απέσυρε από την εστία.

Το Παράξενο Πιρούνι σέρβιρε το φαγητό του ζεστό με έξτρα στυμμένο χυμό λεμονιού και η ιδέα του πως η γεύση του ακτινίδιου θα ταιριάζει με το σέλινο και το λεμόνι επιβεβαιώθηκε με τον καλύτερο τρόπο! Αν θες, δοκίμασε το και πάνω από βραστό ρυζάκι για να είσαι κομπλέ!