Το σημερινό κέικ είναι κλασικό και παραδοσιακό σε αντίθεση με αυτά που συνηθίζει το Παράξενο Πιρούνι τελευταία δηλαδή έχει και γλουτένη, και ζάχαρη και γαλακτοκομικά, μάλιστα δεν τσιγγουνεύεται ούτε τα αρκετά λιπαρά. Φτιάχτηκε παλιότερα και είναι κάπως συμβολικό. Σηματοδότησε την πρώτη συνταγή στην πρώτη "κυρίαρχη" κι αμιγώς παραξενοπιρουνίσια κουζίνα. Από τότε συνέβησαν πολλά (με κυρίαρχο τις αδιανόητες για το ελεύθερο παραξενοπιρουνίσιο πνεύμα καραντίνες!) για να κάνουν το Παράξενο Πιρούνι να εμπεδώσει πως είναι μάταιο να κάνεις σχέδια για το μέλλον και να θεωρείς δεδομένο το οτιδήποτε. Εκεί που έχεις συνηθίσει κάτι, το χάνεις. Εκεί που έχεις συμπαθήσει κάποιον, φεύγει.

Το μόνο που μπορείς να κάνεις είναι να προσαρμόζεσαι όσο μπορείς και όπως λένε και στο χωριό του Παράξενου Πιρουνιού "Go with the flow" κι ό,τι είναι να γίνει, θα γίνει.

Τα υλικά για 2 μέτρια κέικ: 

- 1 1/2 κούπα σησαμέλαιο

- 3 κούπες λευκή κρυσταλλική ζάχαρη

- 1 πακέτο (200 γραμμάρια) τυρί κρέμα

- 6 αβγά

- το ξύσμα από ένα μεγάλο πορτοκάλι

- 1 κουταλάκι του γλυκού υγρό άρωμα αμυγδάλου

- ένα πακέτο (3 κούπες) αλεύρι που φουσκώνει 

- μαρμελάδα βερίκοκο

- μια μπάρα αμυγδαλόπαστα - μάρτζιπαν (στο σ/μ, είδη ζαχαροπλαστικής)

Πριν αρχίσεις, έχεις φροντίσει να βγάλεις νωρίτερα από το ψυγείο τα αβγά και το τυρί κρέμα, έτσι ώστε να έχουν αποκτήσει θερμοκρασία δωματίου όταν θα τα χρησιμοποιήσεις. Με το μίξερ, χτυπάς το σησαμέλαιο και τη ζάχαρη (αν θέλεις, αντί για σησαμέλαιο βάλε βούτυρο) και προσθέτεις το τυρί κρέμα το οποίο έχεις "αφρατέψει" σε μπολάκι με ένα πιρούνι. Συνεχίζοντας το χτύπημα, προσθέτεις τα αβγά ένα - ένα φροντίζοντας να ενσωματωθούν στο μίγμα, το ξύσμα πορτοκαλιού και το άρωμα αμυγδάλου. 

Σταματάς το χτύπημα και προσθέτεις το αλεύρι λίγο - λίγο, ανακατεύοντας απαλά με σπάτουλα. Προσθέτεις την αμυγδαλόπαστα κομμένη σε κομματάκια, έτσι ώστε να πάει παντού και όταν ο χυλός είναι λείος και ομοιογενής, γεμίζεις μια φόρμα κατά το ήμισυ και σκορπίζεις κουταλιές από την μαρμελάδα. 

Με τη λαβή ενός μαχαιριού, "σπρώχνεις" ελαφρά τη μαρμελάδα στον χυλό, έτσι ώστε όταν ψηθεί το κέικ να κάνει "νερά". Καλύπτεις με τον υπόλοιπο χυλό, και αν η φόρμα είναι σχετικά μικρή, κάνεις το ίδιο και για τη δεύτερη φόρμα (δεύτερο κέικ). 

Ψήνεις κλασικά στους 180 βαθμούς σε φούρνο με αέρα τον οποίο έχεις προθερμάνει. Το κέικ τρώγεται και ζεστό αλλά και κρύο. Στο Παράξενο Πιρούνι αρέσει περισσότερο κρύο την επόμενη ημέρα μαζί με το σκέτο καφεδάκι του.