Σορμπέ κερασόμπυρας
- Kriek Lambic Beer Sorbet
Μαΐου 05, 2021
Μια φορά κι έναν καιρό, σε ένα μακρινό, άγνωστο από ανθρώπους ακόμα μέρος, ζούσε μια νέα κι όμορφη νεράιδα. Η νεράιδα αυτή περνούσε τον καιρό της πάνω - κάτω όπως κάνουν όλες οι νεράιδες, πετώντας δηλαδή ανάμεσα από δέντρα και κλαδιά, αγγίζοντας λουλούδια με το μαγικό ραβδί της και πλατσουρίζοντας στα ποτάμια και τις λίμνες του παραμυθένιου τόπου όπου κατοικούσε.
Όλα καλά ως εδώ, μόνο που καμιά φορά η νεράιδα της ιστορίας βαριόταν η αλήθεια είναι. Πόσα λουλούδια πια να μυρίσεις, σε πόσα δέντρα να σκαρφαλώσεις, πόσες σταγόνες νερού να πιεις?
Η νεράιδα ήταν διαφορετική από τις άλλες, πολλές νεραιδο-φίλες της μάλιστα την αποκαλούσαν και παράξενη. Λαχταρούσε να δει νέα μέρη, να μυρίσει νέα αρώματα, να πιει και να γευτεί νέα πράγματα!
Παρορμητική και απρόβλεπτη όπως ήταν, αποφάσισε να βάλει δυο - τρία ρουχαλάκια μια μέρα σε μια βαλίτσα και να πετάξει βόρεια. Η περιπλάνησή της σταμάτησε πάνω από μια ανθρώπινη φάρμα όπου προσγειώθηκε έκπληκτη όταν μια μυρωδιά πολύ διαφορετική από αυτή των λουλουδιών που είχε συνηθίσει στη χώρα της, τη γέμισε περιέργεια κι όρεξη να τη γνωρίσει από πιο κοντά.
Η μυρωδιά τελικά ήταν αυτή της μπύρας lambic όπου είχε αφεθεί να ζυμώνεται στον ανοιχτό αέρα και η άγρια μαγιά και μυρωδιά της ξάφνιασε τη νεράιδα η οποία αποφάσισε να της προσθέσει κεράσια και να τη φέρει έτσι λίγο πιο κοντά στα νεραιδένια μέτρα και σταθμά της.
Όμως δε σταμάτησε εδώ γιατί αργότερα έφτιαξε και ένα μπυρο-παγωτό με το νεό αυτό υγρό ποτό που της πήρε τα μυαλά, τα ρουθούνια και τα λαρύγγια, αρκετά όμοιο σε υφή και άρωμα με τα συννεφένια νεραιδοπαγωτά που είχαν στα μέρη της.
Έβαλε λοιπόν να βράσουν μαζί 500 γραμμάρια ζάχαρη και 500 γραμμάρια νερό, μόλις έβρασαν απέσυρε από τη φωτιά την κατσαρόλα της και βύθισε δυο φακελάκια αρωματικό τσάι. Έκλεισε την κατσαρόλα και άφησε το σιρόπι να αρωματιστεί από το τσάι για 15 με 20 λεπτά. Όταν πέρασε αυτό το διάστημα ξεσκέπασε, πίεσε καλά τα φακελάκια να βγάλουν όλο τους το άρωμα, έβαλε και το χυμό ενός λεμονιού και ανακάτεψε.
Όταν το σιρόπι είχε γίνει τελείως κρύο, μέτρησε 370 ml από τη μπύρα (το ένα μπουκαλάκι περιέχει 250 ml, γι’ αυτό είχε 2) και την έριξε στο σιρόπι, ανακατεύοντας με ένα κουτάλι.
Ο άνθρωπος που έμενε εκεί και περνούσε τον καιρό του κάνοντας ένα περίεργο πράγμα που λεγόταν ζυθοποίηση, βοήθησε τη νεράιδα βάζοντας το μίγμα στην παγωτομηχανή.
Ευτυχώς, γιατί αν δεν είχε θα έπρεπε να βάλει το μίγμα στην κατάψυξη και να χρησιμοποιεί το άλλο ανθρώπινο κουζινικό εργαλείο που λέγεται multi ή blender για να το χτυπάει κάθε τόσο και να πετύχει την αιθέρια υφή και υπόσταση που αρέσει στις νεράιδες.
Τα καλά νέα είναι πως όχι μόνο πέτυχε αλλά έκανε τη νεράιδα της ιστορίας να ερωτευτεί τη μπύρα lambic που παρήγαγε, το παγωτο-μπυροσορμπέ που έφτιαξαν και στο τέλος και τον ίδιο!
Τώρα η ιστορία φτάνει στο τέλος και το αν έζησαν καλά είναι
κάτι που μπορεί κανείς μόνο να το υποθέσει. Εξάλλου όταν μπλέκονται άνθρωποι
στις ιστορίες των νεράιδων -παράξενων ή μη- πάντα κάτι στραβώνει στην πορεία...
Αυτό όμως δε σημαίνει πως δεν πρέπει να διαβάσεις το παραμύθι! 😉
Αυτό όμως δε σημαίνει πως δεν πρέπει να διαβάσεις το παραμύθι! 😉
0 σχόλια