Παγωτό παντζάρι με τζίντζερ στρατσιατέλα
(με μαύρη σοκολάτα)
Ιουνίου 12, 2018
Το Παράξενο Πιρούνι αγαπάει όλα τα λαχανικά. Πιστεύει ότι μπορεί να τα τσιμπάει και να τα προσθέτει και σε φαγητά αλλά και σε γλυκά.
Έτσι, επειδή αγαπάει και το καλοκαίρι, έφτιαξε ένα ωραίο παγωτό παντζάρι το οποίο αρωμάτισε με φρέσκο τζίντζερ και για να συμπληρώσει τη γευστική παλέτα έβαλε και ξύσμα μαύρης σοκολάτας.
Για ποσότητα παγωτού ενός λίτρου περίπου χρησιμοποίησε:
- 2 μέτρια παντζάρια (μόνο τα κεφάλια)
- 1 φλιτζάνι τσαγιού γάλα φρέσκο
- 1 και 2/3 φλιτζάνια κρέμα γάλακτος
- 1 κομμάτι φρέσκια ρίζα τζίντζερ καθαρισμένη & τριμμένη στον τρίφτη
- 4 κρόκους αβγών
- μισό φλιτζάνι και 2 κουταλιές σούπας ζάχαρη λευκή, κρυσταλλική
- λίγο γλυκό, κόκκινο κρασί (Μαυροδάφνη ή άλλο παρόμοιο)
- ένα φακελάκι νιφάδες μαύρης σοκολάτας (100 γραμμάρια)
Αρχικά έπλυνε πολύ καλά τα παντζάρια, τα σκούπισε, τα τρύπησε λίγο, τα τύλιξε με αλουμινόχαρτο και τα έψησε στο φούρνο στους 200 βαθμούς με αέρα. Όταν ψήθηκαν και μαλάκωσαν τα ξετύλιξε, τα άφησε λίγο να κρυώσουν, τα ξεφλούδισε και τα έκανε έναν ωραίο και λείο πολτό στο παράξενό του μπλέντερ.
Σε κατσαρόλα έβαλε το γάλα (και το πλήρες αλλά και το ημιαποβουτυρωμένο γάλα κάνει), την κρέμα γάλακτος (παράξενο tip: Στα παγωτά η κρέμα γάλακτος μπορεί να αντικατασταθεί από ίσα μίγματα μαλακής, ανάλατης μυζήθρας και αδιάλυτου γάλακτος εβαπορέ πολτοποιημένα στο blender μέχρι να γίνει ένα παχύρρευστο μίγμα που θα θυμίζει την κρέμα γάλακτος. Αυτό μπορεί να γίνει για μια πιο οικονομική εναλλακτική ή σε περίπτωση που η κρέμα γάλακτος λείπει), τον πολτό του ψημένου παντζαριού και το φρέσκο τριμμένο τζίντζερ (το κομματάκι τζίντζερ που χρησιμοποίησε ήταν σε μέγεθος σαν ένα ανθρώπινο δάχτυλο -όχι και πολύ μεγάλο).
Τα άφησε σε μέτρια θερμοκρασία να ζεσταθούν, μόλις πριν από το σημείο να πάρουν βράση. Απέσυρε την κατσαρόλα από τη φωτιά, τη σκέπασε και άφησε το μίγμα έτσι για 20 με 25 λεπτά να "ξεκουραστεί" και να αρωματιστεί.
Στη συνέχεια χτύπησε τους κρόκους των αβγών με τη ζάχαρη, πρόσθεσε σιγά και με προσοχή το μίγμα γάλακτος - παντζαριού και τοποθετώντας αυτό το μίγμα σε μέτρια κατσαρόλα πάνω από μεγαλύτερη κατσαρόλα με νερό που έβραζε (μπεν μαρί δηλαδή), έδεσε την κρέμα (έφτιαξε μια κρέμα custard δηλαδή).
Απέσυρε την κρέμα αυτή από τη φωτιά και με την υπομονή και επιμονή που συνήθως δείχνει όταν είναι να τσιμπήσει κάτι που δεν έχει ξαναδοκιμάσει, τη σούρωσε λίγη - λίγη μέσα από σουρωτήρι πιέζοντας και με ένα παράξενο κουταλάκι.
Όταν η κρέμα αυτή κρύωσε τελείως την έβαλε σε πλαστικό τάπερ παγωτού και στην κατάψυξη. Μετά για όλη την υπόλοιπη ημέρα και όσο πιο συχνά μπορούσε έβγαζε το παγωτό από την κατάψυξη και το χτυπούσε λίγο - λίγο με το blender για να εξασφαλίσει ότι αυτό θα γινόταν όσο το δυνατό πιο αφράτο και μαλακό.
Την πρώτη φορά που το χτύπησε στο blender έβαλε και τη Μαυροδάφνη (ένα ποτηράκι του λικέρ).
Την τελευταία φορά που το χτύπησε έβαλε τις νιφάδες σοκολάτας.
Την επόμενη μέρα το Παράξενο Πιρούνι τσίμπησε το παράξενο παγωτό που είχε ετοιμάσει το οποίο εκτός από ενδιαφέρουσα γλυκιά και λίγο πικάντικη γεύση λόγω του τζίντζερ, είχε και αρκετά εντυπωσιακό χρώμα.
2 σχόλια
Παγωτό παντζάρι...παγωτό σπανάκι... Νομίζω πως έχεις "περάσει" σ' άλλες σφαίρες παγωτοκατάστασης καλή μου!! Τι επάνοδος!!! Θα τα κοιτάξω σιγά-σιγά όλα για να δω πόσο ακόμη θα με εντυπωσιάσεις.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣ' ευχαριστώ Πηνελόπη!! Ξεκίνησα πηγαίνοντας κατευθείαν στα σκληρά όπως είδες :) Θα ανεβάσω λογικά σιγά - σιγά όλες τις παλιές συνταγές, οπότε ίσως να μην είναι όλες, μα όλες τόσο παράξενες. Το παγωτό σπανακόπιτα πάντως το θεωρώ τη μεγάλη μου επιτυχία (ή για μερικούς μεγάλη αφορμή για κοροϊδία... αλλά δεν πτοούμαι εγώ!)
Διαγραφή