Πίτα με σόγια, μανιτάρια και σταφίδες
Μαρτίου 19, 2021
Μια νηστίσιμη πίτα που τα έχει όλα! Είναι σίγουρα στην πρώτη πεντάδα με τις καλύτερες πίτες που το Παράξενο Πιρούνι έχει φτιάξει ποτέ, τόσο νόστιμη, μοσχοβολιστή και χορταστική που βάζει κάτω την οποιαδήποτε κρεατόπιτα.
Από την προηγούμενη συνταγή για τα εξωτικά, γλυκόξινα σουβλάκια σόγιας είχε περισσέψει μια μικρή ποσότητα σόγιας κεμπάπ. Η τελευταία συνταγή με αυτό το νέο υλικό λοιπόν όφειλε να είναι κάτι πιο σύνθετο, ένα πλήρες γεύμα αυτή τη φορά μια και το ορεκτικό ήδη φτιάχτηκε.
Η πίτα λοιπόν φτιάχτηκε, καρα-πέτυχε και απέδειξε περίτρανα πως η χορτοφαγία μπορεί να είναι τεράστια απόλαυση τελικά!
Η πίτα λοιπόν φτιάχτηκε, καρα-πέτυχε και απέδειξε περίτρανα πως η χορτοφαγία μπορεί να είναι τεράστια απόλαυση τελικά!
Υλικά για μια μεγάλη πίτα:
- μια συσκευασία χωριάτικο φύλλο (το Παράξενο Πιρούνι πήρε ένα τέλειο Θρακιώτικο χειροποίητο από το σ/μ, η συσκευασία είχε 6 φύλλα)
- ελαιόλαδο
- 1 ποτήρι σόγια κεμπάπ
- ένα φακελάκι αποξηραμένα μανιτάρια πορτσίνι (20 γραμμάρια καθαρό βάρος)
- δύο φύλλα δάφνης, ένα ξυλάκι κανέλα, ένας αστεροειδής γλυκάνισος, 4 καρφάκια γαρίφαλλο, 4 - 5 κόκκοι μπαχάρι
- ένα κρεμμύδι ψιλοκομμένο
- 2 σκελίδες σκόρδο ψιλοκομμένο
- 2 καρότα ψιλοκομμένα
- ένα μέτριο πράσο ψιλοκομμένο
- λίγο σέλινο ψιλοκομμένο
- αλάτι, πιπέρι, πάπρικα, μοσχοκάρυδο, θυμάρι
- ένα ποτήρι μαυροδάφνη
- μερικές ξανθές σταφίδες (1/3 κούπας περίπου)
- λίγο φρέσκο ψιλοκομμένο μαϊντανό (τα φύλλα μόνο)
- λίγο καρύδι τριμμένο
- λίγο τριμμένο παξιμάδι (το Παράξενο Πιρούνι έβαλε χαρουποπαξιμάδι) για να τραβήξει τα υγρά
Ξεκινάς με τα μανιτάρια. Βάζεις σε μια μικρή κατσαρόλα νερό, το οποίο το αφήνεις να βράσει για λίγο μαζί με τα μπαχαρικά (δάφνη, κανέλα, αστεροειδή γλυκάνισο, γαρίφαλλο, μπαχάρι). Αποσύρεις την κατσαρόλα από τη φωτιά και μουλιάζεις τα μανιτάρια στο αρωματικό αυτό νερό με κλειστό το καπάκι για 20 λεπτά το λιγότερο.
Ύστερα, ετοιμάζεις τη σόγια. Βάζεις τρία ποτήρια νερό να βράσουν (ένα μέρος σόγια, τρία μέρη νερό) και ρίχνεις τη σόγια να βράσει για λίγα λεπτά. Κλείνεις το μάτι, αποσύρεις από τη φωτιά και την αφήνεις σκεπασμένη στην κατσαρόλα για μερικά λεπτά ακόμα. Σουρώνεις, ξεπλένεις κάτω από τρεχούμενο νερό και στύβεις τη σόγια πολύ καλά. Αυτό γίνεται για να φύγει η -όχι και τόσο ευχάριστη- μυρωδιά που έχει η σόγια.
Στη συνέχεια, σε κατσαρόλα με λίγο ελαιόλαδο σωτάρεις αρχικά το κρεμμύδι και το σκόρδο, μετά προσθέτεις τα ψιλοκομμένα καρότα, το πράσο και το σέλινο. Προσθέτεις τα μανιτάρια τα οποία έχεις σουρώσει από τον ζωμό τους (κρατάς τον ζωμό των μανιταριών), τη σόγια, τα μπαχαρικά (αλάτι, πιπέρι, πάπρικα, μοσχοκάρυδο, θυμάρι) και φέρνεις όλα τα υλικά δυο - τρεις βόλτες στην κατσαρόλα.
Σβήνεις με τη μαυροδάφνη, προσθέτεις τον ζωμό των μανιταριών, τις σταφίδες και αφήνεις τα υλικά να βράσουν και να μαλακώσουν σε μέτρια προς σιγανή φωτιά. Δε χρειάζεται παραπάνω από μισάωρο, οπότε προς το τέλος προσθέτεις και τον μαϊντανό.
Ξεσκεπάζεις την κατσαρόλα, δυναμώνεις τη φωτιά και αφήνεις να εξατμιστούν τα υγρά της κατσαρόλας. Εκτός φωτιάς πια, προσθέτεις τελευταία το τριμμένο καρύδι και το τριμμένο παξιμάδι (θέλει ελάχιστο τριμμένο παξιμάδι, κατά βούληση και με το μάτι το υπολογίζεις) και αφήνεις τη γέμιση της πίτας κατά μέρος για να κρυώσει και λίγο.
Σε λαδωμένο ταψί, στρώνεις τα φύλλα αλείφοντας το καθένα με ελαιόλαδο. Το Παράξενο Πιρούνι που είχε έξι, έβαλε τρία κάτω και τρία πάνω από τη γέμιση. Αλείφεις την επιφάνεια της πίτας με ελαιόλαδο, ραντίζεις με λίγο νερό και την κόβεις σε κομμάτια.
Ψήνεις σε προθερμασμένο φούρνο με αέρα ή με αντιστάσεις στους 180 - 190 βαθμούς για καμιά ώρα περίπου, μέχρι η πίτα να ροδίσει.
Η πίτα βγαίνει τ-έ-λ-ε-ι-α! Το Παράξενο Πιρούνι δεν ξέρει αν ήταν η στιγμή, αν έτυχε ή πέτυχε, πάντως με κάθε ειλικρίνεια, το πρώτο πράγμα που σκέφτηκε δοκιμάζοντάς τη, ήταν "Πω, πω, τι πράγμα έφτιαξα!" 😊
Πάει άψογα με κόκκινο κρασί, κάποιο που να γλυκίζει λίγο.
Πάει άψογα με κόκκινο κρασί, κάποιο που να γλυκίζει λίγο.
0 σχόλια