Παγωτό κυδώνι
Σεπτεμβρίου 07, 2020
Το κυδώνι είναι ένα φρούτο που ευδοκιμεί στη χώρα, το τιμούσαν ήδη από την αρχαιότητα και το είχαν αφιερώσει στη θεά Αφροδίτη. Από τα ελάχιστα φρούτα που δεν τρώγονται -σχεδόν- ποτέ ωμά. Φρούτο χάρη στο οποίο υπάρχουν μερικά πολύ χαρακτηριστικά και αγαπημένα σε πολλούς γλυκά όπως το κυδωνόπαστο, το γλυκό κουταλιού κυδώνι και φυσικά, η μαρμελάδα κυδώνι.
Φρούτο που έχει στιγματίσει με τη γεύση και το άρωμά του τις φθινοπωρινές αναμνήσεις των παραξενοπιρουνίσιων παιδικών χρόνων. Το μικρό Παράξενο Πιρούνι είχε φάει σπιτική μαρμελάδα κυδώνι με τους κουβάδες, καθώς κάθε χρόνο τέτοια εποχή κυδώνια από τον κήπο του σπιτιού, από τον κήπο της γιαγιάς, από τους κήπους γνωστών και συγγενών αφθονούσαν και η μητέρα του μη γνωρίζοντας άλλες συνταγές για να τα αξιοποιήσει κατέφευγε στη σίγουρη και δοκιμασμένη λύση, δηλαδή αυτήν της μαρμελάδας!
Πλέον, η μόνη κυδωνιά του παραξενοπιρουνίσιου κήπου που άντεξε στα χρόνια βγάζει κάθε χρόνο όλο και λιγότερα γερά κυδώνια και φέτος, τα μόνα άξια ζαχαροπλαστικής χρήσης ήταν τα παρακάτω τέσσερα:
Με αυτά τα γευστικά και βιολογικά κυδώνια το Παράξενο Πιρούνι σκέφτηκε να φτιάξει κάτι διαφορετικό, όπως ένα αρκετά πρωτότυπο παγωτό!
Για την κρέμα:
- 2 και 1/2 φλιτζάνια τσαγιού φρέσκο πλήρες γάλα
- 1 φλιτζάνι τσαγιού κρέμα γάλακτος
- 2/3 φλιτζανιού τσαγιού μέλι
- 2 με 3 φυλλαράκια αρμπαρόριζα
- 1 και 1/2 κουταλιά σούπας κορν φλάουρ διαλυμένο σε 2 κουταλιές σούπας κρύο γάλα
- 120 γραμμάρια ανάλατο ανθότυρο κομμένο σε μικρά κομματάκια, το οποίο το πολτοποιείς μαζί με 2 - 3 κουταλιές σούπας γάλα στο μπλέντερ μέχρι να γίνει μια σφιχτή και λεία κρέμα
Για τα κυδώνια:
- 4 μέτρια κυδώνια, καλά πλυμένα, σκουπισμένα και κομμένα σε λεπτές φέτες (όχι ξεφλουδισμένα)
- μερικά φυλλαράκια αρμπαρόριζας
- 1/4 φλιτζανιού τσαγιού μαύρη ζάχαρη
- λίγη κανέλα και μοσχοκάρυδο σε σκόνη
- λίγο βούτυρο ( 1 με 2 κουταλιές σούπας ή 10 με 20 γραμμάρια)
- προαιρετικά, μια χούφτα σταφίδες ξανθές, μουλιασμένες για μερικές ώρες σε κονιάκ ή αρωματικό τσάι (αν θέλεις να αποφύγεις το αλκοόλ)
Σιγοβράζεις το γάλα, την κρέμα γάλακτος, το μέλι και την αρμπαρόριζα για μερικά λεπτά ανακατεύοντας λίγο με ξύλινη κουτάλα για να διαλυθεί και το μέλι (προσοχή μη χυθεί γιατί το μέλι κάνει το μίγμα να φουσκώνει), αποσύρεις από τη φωτιά και αφήνεις το μίγμα για 5 - 10 λεπτά με σκεπασμένη την κατσαρόλα, να απορροφήσει κυρίως το άρωμα της αρμπαρόριζας. Στη συνέχεια αφαιρείς τα φυλλαράκια της αρμπαρόριζας, προσθέτεις το διαλυμένο μέσα στο γάλα κορν φλάουρ ανακατεύοντας συνεχώς και βάζεις το μίγμα ξανά στη φωτιά χωρίς να σταματήσεις να ανακατεύεις μέχρι να πήξει και να γίνει παχύρρευστο. Τότε, κατεβάζεις από τη φωτιά. Αν δεις κομματάκια μέσα (αυτό σημαίνει ότι έστω και για λίγο δεν ανακάτεψες καλά), δεν πειράζει, απλά περνάς το μίγμα μέσα από ένα σουρωτήρι.
Όταν κρυώσει το μίγμα βάζεις μερικές κουταλιές από αυτό στο πολτοποιημένο, κρεμώδες μίγμα ανθότυρου, ανακατεύεις και ενώνεις τα δύο μίγματα ανακατεύοντας απαλά, να γίνει ένα μίγμα ενιαίο και ομοιογενές. Το βάζεις στην κατάψυξη όταν έχει πλέον κρυώσει τελείως και ακολουθείς τη γνωστή διαδικασία των συχνών χτυπημάτων με το μπλέντερ (μόνο βέβαια στην περίπτωση που δεν υπάρχει παγωτομηχανή).
Τα κυδώνια, τα στρώνεις πάνω σε ταψάκι όπου έχεις βάλει αντικολλητικό χαρτί ψησίματος, τα πασπαλίζεις με τη μαύρη ζάχαρη, την κανέλα και το μοσχοκάρυδο, τοποθετείς πάνω και μερικά φυλλαράκια αρμπαρόριζας και σκορπίζεις ελάχιστο βούτυρο σε πολύ μικρά κομματάκια σε όλη την επιφάνεια. Ψήνεις σε μέτριο φούρνο μέχρι να μαλακώσουν (αν τρυπιούνται εύκολα με το πιρούνι είναι έτοιμα) και όταν κρυώσουν λίγο τα κόβεις σε μικρά κομματάκια. Στα μισά της "διαδρομής" του χτυπήματος του παγωτού με το μπλέντερ, προσθέτεις στην κρέμα τα παραπάνω κομματάκια κυδωνιού και τα πολτοποιείς μαζί. Δεν θα λιώσει εντελώς το κυδώνι, θα δώσει όμως μια ιδιαίτερη αίσθηση στο παγωτό, πιο "τραγανή", ευχάριστη όμως, σαν να έχεις ενσωματώσει περίπου γλυκό κυδώνι στο παγωτό!
Στα επόμενα μπλεντεροχτυπήματα, θα χτυπάς μαζί κυδωνοκομματάκια και κρέμα, οπότε στην πορεία θα ενσωματώνονται και καλύτερα. Τις σταφίδες, τις σουρώνεις από το κονιάκ ή το τσάι (το Παράξενο Πιρούνι τις ήθελε μεθυσμένες, οπότε τις μούσκεψε σε κονιάκ) και τις προσθέτεις στο πιο πηχτό πλέον μίγμα παγωτού μετά από το τελευταίο χτύπημα για να μείνουν -εννοείται- ολόκληρες και να τις βρίσκεις διάσπαρτες καθώς θα τρως το παγωτό, ταιριάζουν κι αυτές πολύ!
Εντάξει, παίρνει αρκετό χρόνο αλλά αξίζει τον κόπο. Ένα φθινοπωρινό, αρωματικό και ντελικάτο παγωτό, που τα κυδώνια της εποχής το κάνουν να ξεχωρίζει!
0 σχόλια