Cookies αμάρανθου με γεύση μελομακάρονο
Απριλίου 12, 2020
Με αυτό το νέο υλικό που έπεσε στα δόντια του, τον αμάρανθο δηλαδή, το Παράξενο Πιρούνι αυτές τις μέρες όπου ο χρόνος μέσα στο σπίτι αφθονεί, πειραματίστηκε όπως ήταν φυσικό, πολύ! Μετά τη χρήση σε μεζεδάκια αλλά και σε κυρίως παράξενα γεύματα, όπως τα υπέροχα ψητά κεφτεδάκια αμάρανθου ή τις γεμιστές πιπεριές με κόκκινες φακές, καλαμπόκι και αμάρανθο, το Παράξενο Πιρούνι έφτιαξε όπως θα περίμενε κάποιος που το ξέρει καλά, και κάτι σε γλυκιά εκδοχή.
Τα μικροσκοπικά σποράκια του αμάρανθου λειτουργούν πολύ καλά ως βάση για porridge (χυλό πρωινού), ο οποίος συνήθως γίνεται με νιφάδες βρώμης ή με πολέντα, όπως τη λένε και στην Κέρκυρα (a.k.a. σιμιγδάλι καλαμποκιού).
Το Παράξενο Πιρούνι θέλοντας να τσιμπήσει κάτι γλυκό αλλά υγιεινό ταυτόχρονα, έφτιαξε για να συνοδέψει τον πρωινό ελληνικό καφέ του, έναν τέτοιο χυλό. Το πως το έκανε, θα το ξέρεις ήδη αν ακολουθείς το Παράξενο Πιρούνι σε facebook και instagram, αν όχι, κακό δικό σου 😉
Αλλά ΟΚ, επειδή το Παράξενο Πιρούνι είναι καλός άνθρωπος (ε... καλό Πιρούνι δηλαδή) δεν θα σου κρατήσει κακία και απλά θα σου πει πως έβρασε ένα ποτηράκι σπόρους αμάρανθου σε τετραπλή ποσότητα νερού (4 ποτηράκια νερού δηλαδή), μαζί με μια κουταλιά λιναρόσπορο. Σιγανό βράσιμο με κλειστό το καπάκι για 20 λεπτά περίπου, να μαλακώσει καλά. Ύστερα κλασικά ξεσκέπασε, δυνάμωσε τη φωτιά και ο χυλός έπηξε, έγινε αρκετά κολλώδης και θύμιζε κάπως χαλβά.
Σε αυτό το σημείο, το Παράξενο Πιρούνι μοίρασε τον χυλό του στα δύο. Στο ένα μέρος πρόσθεσε λίγο γάλα αμυγδάλου για να το αραιώσει, άφθονη κανέλα, λίγο γαρίφαλλο και μοσχοκάρυδο σκόνη και ξύσμα από μισό πορτοκάλι. Πρόσθεσε και μερικά καρύδια και λίγο μέλι και το porridge αμάρανθου με γεύση μελομακάρονο ήταν έτοιμο!
Αν δεν ανάψεις και λίγο το φούρνο όμως τι να λέει?
Με το υπόλοιπο μισό λοιπόν, το οποίο μέχρι το Παράξενο Πιρούνι να πιει τον καφέ του αργά και βασανιστικά είχε γίνει στόκος, φτιάχτηκαν τα cookies της φωτογραφίας με την προσθήκη επίσης λίγου μελιού, τριμμένων καρυδιών, κανέλας, γαρίφαλλου, μοσχοκάρυδου και ξύσματος πορτοκαλιού. Ο σφιχτός χυλός έμοιαζε ακόμα περισσότερο όταν είχε γίνει κρύος με σφιχτή ζύμη, οπότε το Παράξενο Πιρούνι έριξε κουταλιές σε χαρτί ψησίματος (τηρουμένων των αποστάσεων 😏) και έψησε ως συνήθως στους 180 βαθμούς σε προθερμασμένο φούρνο με αέρα για 20 περίπου λεπτά, ή μέχρι να καταλάβει πως τα cookies είχαν στεγνώσει και ψηθεί.
Τα ξεκόλλησε με προσοχή ύστερα από αρκετή ώρα, όταν είχαν κρυώσει πια εντελώς. Τα διατηρεί σε κουτί μπισκότων στο ψυγείο του πλέον και τα τσιμπάει με τον καφέ του, απολαμβάνοντας έτσι μπισκότα με γεύση μελομακάρονου σε μια πιο υγιεινή, light κι εναλλακτική, gluten-free κιόλας εκδοχή. 😊
Τα μικροσκοπικά σποράκια του αμάρανθου λειτουργούν πολύ καλά ως βάση για porridge (χυλό πρωινού), ο οποίος συνήθως γίνεται με νιφάδες βρώμης ή με πολέντα, όπως τη λένε και στην Κέρκυρα (a.k.a. σιμιγδάλι καλαμποκιού).
Το Παράξενο Πιρούνι θέλοντας να τσιμπήσει κάτι γλυκό αλλά υγιεινό ταυτόχρονα, έφτιαξε για να συνοδέψει τον πρωινό ελληνικό καφέ του, έναν τέτοιο χυλό. Το πως το έκανε, θα το ξέρεις ήδη αν ακολουθείς το Παράξενο Πιρούνι σε facebook και instagram, αν όχι, κακό δικό σου 😉
Αλλά ΟΚ, επειδή το Παράξενο Πιρούνι είναι καλός άνθρωπος (ε... καλό Πιρούνι δηλαδή) δεν θα σου κρατήσει κακία και απλά θα σου πει πως έβρασε ένα ποτηράκι σπόρους αμάρανθου σε τετραπλή ποσότητα νερού (4 ποτηράκια νερού δηλαδή), μαζί με μια κουταλιά λιναρόσπορο. Σιγανό βράσιμο με κλειστό το καπάκι για 20 λεπτά περίπου, να μαλακώσει καλά. Ύστερα κλασικά ξεσκέπασε, δυνάμωσε τη φωτιά και ο χυλός έπηξε, έγινε αρκετά κολλώδης και θύμιζε κάπως χαλβά.
Σε αυτό το σημείο, το Παράξενο Πιρούνι μοίρασε τον χυλό του στα δύο. Στο ένα μέρος πρόσθεσε λίγο γάλα αμυγδάλου για να το αραιώσει, άφθονη κανέλα, λίγο γαρίφαλλο και μοσχοκάρυδο σκόνη και ξύσμα από μισό πορτοκάλι. Πρόσθεσε και μερικά καρύδια και λίγο μέλι και το porridge αμάρανθου με γεύση μελομακάρονο ήταν έτοιμο!
Αν δεν ανάψεις και λίγο το φούρνο όμως τι να λέει?
Με το υπόλοιπο μισό λοιπόν, το οποίο μέχρι το Παράξενο Πιρούνι να πιει τον καφέ του αργά και βασανιστικά είχε γίνει στόκος, φτιάχτηκαν τα cookies της φωτογραφίας με την προσθήκη επίσης λίγου μελιού, τριμμένων καρυδιών, κανέλας, γαρίφαλλου, μοσχοκάρυδου και ξύσματος πορτοκαλιού. Ο σφιχτός χυλός έμοιαζε ακόμα περισσότερο όταν είχε γίνει κρύος με σφιχτή ζύμη, οπότε το Παράξενο Πιρούνι έριξε κουταλιές σε χαρτί ψησίματος (τηρουμένων των αποστάσεων 😏) και έψησε ως συνήθως στους 180 βαθμούς σε προθερμασμένο φούρνο με αέρα για 20 περίπου λεπτά, ή μέχρι να καταλάβει πως τα cookies είχαν στεγνώσει και ψηθεί.
Τα ξεκόλλησε με προσοχή ύστερα από αρκετή ώρα, όταν είχαν κρυώσει πια εντελώς. Τα διατηρεί σε κουτί μπισκότων στο ψυγείο του πλέον και τα τσιμπάει με τον καφέ του, απολαμβάνοντας έτσι μπισκότα με γεύση μελομακάρονου σε μια πιο υγιεινή, light κι εναλλακτική, gluten-free κιόλας εκδοχή. 😊
2 σχόλια
Μου αρέσει που έχουν γεύση μελομακάρονου! Θα πρέπει να δοκιμάσω αμάρανθο νομίζω.
ΑπάντησηΔιαγραφήΝαι είναι σαν την κινόα ο αμάρανθος, με λεπτή γεύση και μαγειρεύεται εύκολα.
ΔιαγραφήΗ γεύση μελομακάρονου είναι λόγω των μπαχαρικών, του μελιού και του πορτοκαλιού, όλα αγαπημένα και νόστιμα!