Κοκκινιστό μοσχαράκι με κεχρί και σταφίδες
Νοεμβρίου 06, 2018
Ένας άνθρωπος κάποτε έπαιρνε πολύ κατάκαρδα το κάθε τι που του συνέβαινε. Μερικές φορές προσπαθούσε να βρει το δίκιο του -όταν πίστευε ότι το είχε- χωρίς να τα καταφέρνει πάντα. Άλλες φορές δεν προσπαθούσε καν, κατάπινε το θυμό του, κατάπινε τη λύπη του και το θέμα είναι πως αυτά δεν είναι όπως το φαγητό που το καταπίνεις, το χωνεύεις, το αποβάλλεις και τέλος. Έτσι αποφάσισε να αλλάξει και από άνθρωπος, να γίνει Πιρούνι. Ένα Πιρούνι παράξενο που το μόνο που ξέρει είναι να μαγειρεύει, να τσιμπάει και μετά να γράφει. Και δε σκάει για τίποτα.
Μια μέρα τσίμπησε αυτό το ωραίο φαγητό και σήμερα ήρθε να δείξει πως το έκανε:
Μια μέρα τσίμπησε αυτό το ωραίο φαγητό και σήμερα ήρθε να δείξει πως το έκανε:
Το πρώτο πράγμα που είχε να κάνει, ήταν να προμηθευτεί ένα καλό κομμάτι άπαχο μοσχαρίσιο κρέας (ήταν κιλότο, γύρω στα 300 γραμμάρια) κομμένο σε κυβάκια κι έτοιμο για μαγείρεμα.
Αφού το έπλυνε και σκούπισε καλά, το τσιγάρισε σε λίγο ελαιόλαδο μαζί με ένα μικρό κρεμμύδι και μια σκελίδα σκόρδο ψιλοκομμένα στην κατσαρόλα του. Πρόσθεσε και δύο πιπεριές Φλωρίνης ψιλοκομμένες και έσβησε με 2 κούπες νερό όπου μέσα είχε διαλύσει ένα μίνι πελτεδάκι (70 γραμμάρια). Πρόσθεσε 2 καρότα ψιλοτριμμένα στον τρίφτη του τυριού, αλάτι, πιπέρι, λίγο καυτερό κόκκινο πιπέρι, λίγο μοσχοκάρυδο, 2 φύλλα δάφνης, 3 γαρίφαλα, λίγους κόκκους μπαχάρι, λίγο δυόσμο ξερό και έναν αστεροειδή γλυκάνισο. Τέλος έβαλε και λίγες μαύρες σταφίδες, σκέπασε την κατσαρόλα του και σιγόβρασε για τρία τέταρτα της ώρας, μέχρι το κρέας να μαλακώσει καλά.
Σ' αυτό το σημείο, ένας άνθρωπος θα έβαζε ίσως κλασικά κριθαράκι και θα έφτιαχνε ένα ωραίο γιουβέτσι κατσαρόλας, ένα Παράξενο Πιρούνι όμως δε μπορούσε να μη βάλει κάτι "παράξενο", οπότε έβαλε κεχρί για το οποίο θα μιλήσει αναλυτικότερα προσεχώς και θα ανεβάσει φυσικά περισσότερες συνταγές -vegan κιόλας. Σε δυνατότερη φωτιά και με ξεσκέπαστη την κατσαρόλα, το φαγητό ύστερα από 20 λεπτά περίπου είχε "πιει" τα υγρά του κι ήταν έτοιμο.
Χωρίς υπερβολή, έγινε αυτό που οι άνθρωποι λένε "λουκούμι" και το Παράξενο Πιρούνι το τσίμπησε ζεστό, με το κόκκινο κρασί να ρέει.
Αφού το έπλυνε και σκούπισε καλά, το τσιγάρισε σε λίγο ελαιόλαδο μαζί με ένα μικρό κρεμμύδι και μια σκελίδα σκόρδο ψιλοκομμένα στην κατσαρόλα του. Πρόσθεσε και δύο πιπεριές Φλωρίνης ψιλοκομμένες και έσβησε με 2 κούπες νερό όπου μέσα είχε διαλύσει ένα μίνι πελτεδάκι (70 γραμμάρια). Πρόσθεσε 2 καρότα ψιλοτριμμένα στον τρίφτη του τυριού, αλάτι, πιπέρι, λίγο καυτερό κόκκινο πιπέρι, λίγο μοσχοκάρυδο, 2 φύλλα δάφνης, 3 γαρίφαλα, λίγους κόκκους μπαχάρι, λίγο δυόσμο ξερό και έναν αστεροειδή γλυκάνισο. Τέλος έβαλε και λίγες μαύρες σταφίδες, σκέπασε την κατσαρόλα του και σιγόβρασε για τρία τέταρτα της ώρας, μέχρι το κρέας να μαλακώσει καλά.
Σ' αυτό το σημείο, ένας άνθρωπος θα έβαζε ίσως κλασικά κριθαράκι και θα έφτιαχνε ένα ωραίο γιουβέτσι κατσαρόλας, ένα Παράξενο Πιρούνι όμως δε μπορούσε να μη βάλει κάτι "παράξενο", οπότε έβαλε κεχρί για το οποίο θα μιλήσει αναλυτικότερα προσεχώς και θα ανεβάσει φυσικά περισσότερες συνταγές -vegan κιόλας. Σε δυνατότερη φωτιά και με ξεσκέπαστη την κατσαρόλα, το φαγητό ύστερα από 20 λεπτά περίπου είχε "πιει" τα υγρά του κι ήταν έτοιμο.
Χωρίς υπερβολή, έγινε αυτό που οι άνθρωποι λένε "λουκούμι" και το Παράξενο Πιρούνι το τσίμπησε ζεστό, με το κόκκινο κρασί να ρέει.
6 σχόλια
Μα τι υπέροχη ιδέα! Ανυπομονώ να μάθω περισσότερα για το κεχρί, αγαπητό παράξενο πιρούνι, έτσι ώστε να αποφασίσω να το χρησιμοποιήσω κι εγώ στην κουζίνα μου μιας και μας αρέσουν δημητριακά και σπόροι.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑλήθεια, πρόκειται για το ίδιο κεχρί που ταΐζουμε τα πουλιά ή είναι κάποια άλλη ποικιλία;
Καλή συνέχεια σε ό,τι κάνεις και καλώς βρεθήκαμε (και στα σχόλια, μιας και σε διαβάζω, αλλά πρώτη φορά σου σχολιάζω...)!
✰Lia,In Vivo+·:*✧*:·
Καλώς σε βρίσκω! Να σχολιάζεις αφού διαβάζεις το blog, είναι χαρά μου να απαντώ! Λοιπόν το κεχρί που χρησιμοποίησα στη συνταγή το βρήκα στο σούπερ μάρκετ, στο τμήμα με το ρύζι, τα όσπρια και άλλα βιολογικά, ας πούμε υγιεινά τρόφιμα. Τα σποράκια του είναι πολύ μικρά και θυμίζουν κους κους ή κινόα αν την ξέρεις. Φαντάζομαι πως το κεχρί που ταΐζουν τα πουλιά το αγοράζουν από μαγαζιά με ζωοτροφές και ίσως δεν έχει υποστεί καθαρισμό ή επεξεργασία που να του επιτρέπει να μαγειρευτεί. Αυτό που αγόρασα εγώ μαγειρεύτηκε αμέσως, σαν ζυμαρικό! Και ήταν και πιο φτηνό σε σχέση με την κινόα ή άλλα βιολογικά δημητριακά. Θα επανέλθω με συνταγή βασισμένη στο κεχρί και στην επόμενη ανάρτηση. Ελπίζω να ξαναπεράσεις, σε χαιρετώ προς το παρόν!
ΔιαγραφήΚοίτα να δεις που σήμερα είχα κοκκινιστό μοσχαράκι!! Δεν έβαλα κεχρί, το ομολογώ Σκοτεινούλα μου (εγώ παράξενο πιρούνι δεν μπορώ με τίποτε να σε αποκαλέσω και σχώρα με...). Έβαλα χωριάτικη ψιλή χυλοπιτούλα για να πιεί την ωραία σάλτσα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο κεχρί το χάζευα τις προάλλες στο SM, αλλά δεν τολμώ να το αγοράσω και να το μαγειρέψω.
Γιατί αν αναφέρω στο μεγάλο άνδρα ότι είναι κεχρί αυτό που έχει εμπρός του, καθώς είναι εκτροφέας πτηνών... με βλέπω κλεισμένη σε κανένα κλουβί, παρέα με τα καναρίνια του και δεν το θέλω :-) Εδώ έχουμε πρόβλημα με πιο απλά υλικά όπως το καλαμπόκι ας πούμε...που είναι μόνον για τις κοτες, όχι για τους ανθρώπους! Οπότε εγώ το βάζω στην δική μου σαλάτα ξεχωριστά και ξεμπερδεύω...
Αλλά το μοσχαράκι τελικά δείχνει πολύ ωραίο, παρέα με το κεχρί του!
Τα φιλία μου (και άσε τον κόσμο να λέει...)
Αχ, αυτοί οι άντρες δεν αλλάζουν... Ευτυχώς για μένα ο μόνος άντρας που τρώει και δοκιμάζει τα πάντα που φτιάχνω είναι ο αδελφός μου, που και πέτρες να του μαγειρέψεις θα τις φάει ;) Αν και η σκοτεινή μου -πλέον παράξενη- κουζίνα είναι κατά βάση χορτοφαγική, μερικές φορές μια λιγούρα για κάτι με κρέας την έχω ακόμα ομολογώ. Το δε γιουβέτσι με μοσχαράκι ήταν και αγαπημένη Κυριακάτικη συνταγή της μαμάς και με το κεχρί είπα να συνδυάσω "παραξενιά" και νοσταλγία. Στο έχω ξαναπεί πως το Σκοτεινούλα μου αρέσει, οπότε συγχωρεμένη :)
ΔιαγραφήΈχεις δίκιο, ας λέει ο κόσμος γιατί ούτε κι εμείς αλλάζουμε!
Καλή σου νύχτα!
Νόστιμο φαίνεται
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι φαίνεται και είναι! Σ' ευχαριστώ!
Διαγραφή