Πίτσα με κάστανα, μανιτάρια και μπλε τυρί
Οκτωβρίου 17, 2018
Χειμώνας χωρίς κάστανα δε γίνεται. Αν και τα κάστανα συνήθως πρωταγωνιστούν στις Χριστουγεννιάτικες συνταγές, η εποχή όπου αρχίζουν και εμφανίζονται στην αγορά είναι φθινόπωρο προς χειμώνα, άρα αυτές ακριβώς οι μέρες!
Το Παράξενο Πιρούνι που συμβαδίζει με την εποχή, παρουσιάζει την εκληκτικότερη -ίσως και μοναδική- πίτσα με κάστανα που έχει δει κανείς, χορτοφαγική κιόλας και νοστιμότατη! Όποιος τη δοκίμασε έπαθε την πλάκα του, ακόμα λοιπόν κι αν τα Χριστούγεννα αργούν, δοκίμασε να τη φτιάξεις και εντυπωσίασε φίλους και συγγενείς!
Το Παράξενο Πιρούνι που συμβαδίζει με την εποχή, παρουσιάζει την εκληκτικότερη -ίσως και μοναδική- πίτσα με κάστανα που έχει δει κανείς, χορτοφαγική κιόλας και νοστιμότατη! Όποιος τη δοκίμασε έπαθε την πλάκα του, ακόμα λοιπόν κι αν τα Χριστούγεννα αργούν, δοκίμασε να τη φτιάξεις και εντυπωσίασε φίλους και συγγενείς!
Υλικά για μια μέτρια πίτσα (για 3 "κανονικά", ή 2 πεινασμένα άτομα! :)
Για τη ζύμη:
- 250 γραμμάρια αλεύρι για όλες τις χρήσεις
- 3/4 κουταλιού γλυκού αλάτι
- μισό κυβάκι φρέσκιας μαγιάς
- μια κουταλιά ζάχαρη
- μισή κούπα χλιαρό γάλα
- 25 γραμμάρια λιωμένο βούτυρο (προαιρετικά)
- 2 κρόκοι αβγών (προαιρετικά)
- λίγο τριμμένο ξερό θυμάρι
- μίγμα από λίγο μοσχοκάρυδο και γαρίφαλλο σκόνη
- λίγο επιπλέον χλιαρό γάλα, αν χρειαστεί
Για τη γέμιση:
- ένα μικρό κρεμμύδι ψιλοκομμένο
- μια σκελίδα σκόρδο ψιλοκομμένο
- ένα μικρό πράσο ψιλοκομμένο
- ένα μικρό σακουλάκι αποξηραμένα μανιτάρια
- 2/3 μισόλιτρου μπουκαλακίου Μαυροδάφνη
- αλάτι, πιπέρι, λίγη πάπρικα
- 2 καρφάκια γαρίφαλλο
- μισό ξυλαράκι κανέλας
- ένας αστεροειδής γλυκάνισος
- λίγο ξερό θυμάρι
- μερικά ψητά κάστανα (το Παράξενο Πιρούνι έβαλε οχτώ)
- λίγο μπλε τυρί
- λίγο μαλακό γλυκό κασέρι (προαιρετικά)
Αρχικά, φτιάχνεις τη ζύμη. Διαλύεις τη μαγιά στο χλιαρό γάλα μαζί με τη ζάχαρη. Σε μπολ, τοποθετείς το αλεύρι και όλα τα υπόλοιπα υλικά, ρίχνεις το μίγμα με τη μαγιά και ζυμώνεις να σχηματιστεί μια λεία και ομοιογενής ζύμη που να μην κολλάει στα χέρια. Αν η ζύμη είναι σφιχτή και χρειαστεί αραίωμα, προσθέτεις λίγο ακόμα χλιαρό γάλα.
Οι κρόκοι των αβγών όπως και το βούτυρο, είναι "της ανακύκλωσης", δηλαδή είχαν περισσέψει από άλλη συνταγή και το Παράξενο Πιρούνι βρήκε ευκαιρία να τα χρησιμοποιήσει. Κανονικά, η ζύμη μπορεί να γίνει και χωρίς αυτά. Οπότε βάζεις τη ζύμη σε ζεστό μέρος να φουσκώσει και να διπλασιαστεί σε όγκο για καμιά ώρα (ίσως και περισσότερο), και στο μεταξύ φτιάχνεις τη γέμιση.
Για τη γέμιση, σωτάρεις σε λίγο ελαιόλαδο το κρεμμύδι και το σκόρδο. Μετά από λίγο, προσθέτεις και το πράσο. Ανακατεύεις και προσθέτεις τα μανιτάρια (τα μανιτάρια που πήρε το Παράξενο Πιρούνι αν και αποξηραμένα, δε χρειαζόταν λέει μούλιασμα σε νερό).
Σβήνεις με τη μαυροδάφνη, προσθέτεις τα μπαχαρικά και τα κάστανα καθαρισμένα, προσθέτεις και λίγο νερό, σκεπάζεις την κατσαρόλα και αφήνεις τα υλικά για κανένα εικοσάλεπτο με μισή ώρα περίπου να βράσουν λίγο. Ύστερα ξεσκεπάζεις, δυναμώνεις τη φωτιά και αφήνεις τα υγρά να εξατμιστούν.
Ανοίγεις τη ζύμη με τη βοήθεια ενός πλάστη σε ένα στρογγυλό φύλλο (το Παράξενο Πιρούνι δεν το άνοιξε ούτε πολύ λεπτό όπως την ιταλική πίτσα π.χ. αλλά ούτε και πολύ χοντρό -ήθελε να βγει σχετικά αφράτη η βάση) και απλώνεις τη γέμιση αφήνοντας λίγο περιθώριο ακάλυπτο στις άκρες. Από πάνω, σκορπάς το τυρί (μπλε τυρί και κασέρι) σε κομματάκια μεγέθους μικρού ζαριού.
Το Παράξενο Πιρούνι δεν ήθελε να βάλει πολύ τυρί όπως στις -ας πούμε κανονικές- πίτσες γιατί ήθελε να "ακούγεται" περισσότερο η μανιταρο-καστανογέμιση και το τυρί να παίζει δευτερεύοντα ή έστω συμπληρωματικό ρόλο. Επίσης νομίζει πως δε χρειάζεται και μπλε τυρί και κασέρι, ίσως μόνο μπλε να είναι ΟΚ ή ακόμα και καθόλου τυρί.
Αφήνεις την πίτσα σε ζεστό μέρος πάλι μέχρι να φουσκώσει λίγο και ψήνεις σε προθερμασμένο φούρνο με αέρα στους 200 βαθμούς για 15 με 20 λεπτά (ίσως και λιγότερο, εξαρτάται από το φούρνο). Το Παράξενο Πιρούνι νομίζει πως τρώγεται και κρύα και ζεστή, αν και μάλλον είναι προτιμότερο να καταναλωθεί ζεστή, όταν βγει από το φούρνο (και 'δω που τα λέμε έτσι όπως θα μυρίζει, αυτό θα συμβεί! :)
3 σχόλια
Μάλιστα!! Έχεις πολύ καλή πρόταση εδώ Έφη μου. Θα έβαζα και μανιτάρια, αλλά σίγουρα θα έβαζα περισσότερο τυρί (ίσως όχι μπλε) που να λιώσει και να δώσει ένα πιο γαργαλιστικό άρωμα. Πάντως σίγουρα θα την έτρωγα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕ, στην πίτσα ισχύει το "less is more" που λένε και στο παράξενο χωριό μου ;) Επειδή το μπλε έχει έντονη γεύση έβαλα λίγο, αλλά περί ορέξεως φυσικά...
ΔιαγραφήΕννοούσα και φρέσκα μανιτάρια και αποξηραμένα...
ΑπάντησηΔιαγραφή