Μια κρεμώδης, απαλή και ελαφρώς γλυκίζουσα σος με βάση το καρότο θα ήταν ό,τι έπρεπε. Το Παράξενο Πιρούνι αν και συνηθίζει να είναι αρκετά πικάντικο εκτός από  παράξενο, αυτή τη φορά με μια διάθεση μαμαδίστικη έφτιαξε τα γιουβαρλάκια αρκετά ελαφριά, μπορεί να πει σίγουρα λοιπόν πως είναι ένα πιάτο για παιδιά!

Τι χρησιμοποίησε για δυο μερίδες:

- 200 περίπου γραμμάρια κιμά γαλοπούλας

- 3 κουταλιές σούπας ρύζι

- ένα ασπράδι αβγού

- λίγα φυλλαράκια φρέσκου δυόσμου ψιλοκομμένα

- αλάτι, πιπέρι και λίγο μοσχοκάρυδο

- 1/3 κούπας περίπου τριμμένη παρμεζάνα

- 2 μέτρια καρότα

- μισό λίτρο ελαφρύ γάλα

- 2 κουταλιές σούπας κορν φλάουρ

Το Παράξενο Πιρούνι ξεκίνησε ξεπαγώνοντας καλά τον κιμά του. Σε ένα μικρό κατσαρολάκι έβρασε το ρύζι, το σούρωσε και το άφησε να κρυώσει. Σε μπολ ανακάτεψε τον κιμά μαζί με το ρύζι, το ασπράδι του αβγού, τον δυόσμο, το αλάτι, το πιπέρι και το μοσχοκάρυδο και πρόσθεσε μια κουταλιά σούπας από την τριμμένη παρμεζάνα. Ζύμωσε πολύ καλά και άφησε το μίγμα να "ξεκουραστεί" μέσα στο ψυγείο για μια ώρα περίπου.

Στη συνέχεια το Παράξενο Πιρούνι έπλυνε, καθάρισε και έτριψε στο multi τα καρότα. Πρόσθεσε στο multi και μια κούπα περίπου από το γάλα και ξαναχτύπησε να ενσωματωθεί όσο γινόταν το καρότο με το γάλα. Έβαλε το μίγμα αυτό σε κατσαρόλα και το άφησε να βράσει σε σιγανή φωτιά για 10 λεπτά. Στο διάστημα αυτό έβγαλε το μπολ με το μίγμα του κιμά από το ψυγείο και έπλασε σε μικρά μπαλάκια.

Όταν λοιπόν τα γιουβαρλάκια είχαν μαγειρευτεί και μαλακώσει, το Παράξενο Πιρούνι διέλυσε το κορν φλάουρ σε λίγο ακόμα κρύο γάλα και το πρόσθεσε στην κατσαρόλα κουνώντας τη να βράσει λίγο ακόμα το φαγητό και κυρίως να πήξει ελαφρά η σάλτσα. Λίγο πριν κατεβάσει την κατσαρόλα από το μάτι της κουζίνας, έβαλε τελευταία και την υπόλοιπη τριμμένη παρμεζάνα, να λιώσει και να δώσει ακόμα ωραιότερη γεύση στη σος καρότου και στο όλο πιάτο ασφαλώς.

Σερβίρεται ζεστό και τρώγεται αμέσως!

Τα παραξενοπιρουνίσια, μαμαδίστικα, καροτένια αυτά γιουβαρλάκια είναι αφιερωμένα στο παιδί που κρύβεις μέσα σου. Άστο να βγει, άστο να παίξει, άστο να ψάξει. Κι αν αντιμετωπίσεις τον κόσμο με την υγιή περιέργεια ενός μικρού παιδιού, ίσως φανεί καινούργιος και -που ξέρεις- καλύτερος.