Παραξενοπιρουνίσιος οδηγός επιβίωσης

Αυγούστου 17, 2021

Τα πράγματα είναι δύσκολα και οι καιροί μυστήριοι και δυσοίωνοι παραξενοπιρουνίσιε, άγνωστε αναγνώστη. Αν υπάρχεις και διαβάζεις όμως θα πει πως σαν το Παράξενο Πιρούνι είσαι κι εσύ ακόμα εδώ, σε περίεργες συνθήκες μεν αλλά ανάμεσά μας.

Το Παράξενο Πιρούνι παρατηρεί τον κόσμο γύρω του και τον εαυτό του φυσικά. Φόβος πάνω απ' όλα αλλά και πολλά νεύρα, κυκλοθυμία, γκρίνια και άστα να πάνε γενικότερα... Αυτό που προσπαθεί να κάνει το Παράξενο Πιρούνι όταν νιώθει φόβο, θλίψη και απαισιοδοξία είναι να θυμηθεί τα καλά που του συνέβησαν. Και συνέβησαν. Και σε σένα. Από τη φάτσα ενός σκύλου που σε κοίταξε με καλοσύνη στο δρόμο μέχρι τον καφέ που στον πέτυχαν σήμερα ίσως λίγο περισσότερο από τις προηγούμενες φορές.
Μικρές στιγμές μέσα σε μια μέρα ή και ώρες ακόμα που αν τις προσθέσεις θα δεις πως έχουν τελικά μεγάλη διάρκεια. Να το κόλπο! Ακόμα και εν μέσω καραντίνας το Παράξενο Πιρούνι έχει ευχάριστες αναμνήσεις.

Αφού τα Χριστούγεννα και το Πάσχα κλείστηκαν στο σπίτι κι αφού η διασκέδαση περιορίστηκε στη βόλτα σε κάποιο πάρκο κοντά στη γειτονιά του καθενός, το Παράξενο Πιρούνι ως τυχερός κάτοικος της πανέμορφης Καισαριανής αποφάσισε μια ωραία Κυριακή καραντίνας να πάει στον Υμηττό μόνο του. Κι εκεί, έτυχε να γνωρίσει μια καταπληκτική γυναίκα και χάρη σ' αυτήν να κάνει πολύ ενδιαφέρουσες βόλτες και διαδρομές!


Επιτέλους λοιπόν το Παράξενο Πιρούνι ανέβηκε στην κορυφή του Υμηττού! Κάτι που δεν ήξερε τα μονοπάτια, κάτι που δεν είχε παρέα, έβλεπε τη μοναχική βουνίσια κορυφή κάθε μέρα από το μπαλκόνι του λέγοντας στον εαυτό του πως κάαααποια στιγμή θα ανέβει... Και να που η στιγμή έφτασε!





Κάθε καραντινάτη Κυριακή είχε και άλλο πρόγραμμα! Το Παράξενο Πιρούνι είδε τα σπήλαια του Λιονταριού και της Νυχτερίδας στον Υμηττό εξερευνώντας τα αρκετά εξονυχιστικά μάλιστα!








Αργότερα όταν ο καιρός έγινε ανοιξιάτικος και οι μετακινήσεις σε άλλους δήμους απελευθερώθηκαν, μια Κυριακή το Παράξενο Πιρούνι μαζί με την ορεξάτη για περιπέτεια συντροφιά του πήγε στον καταρράκτη της Ραπεντώσας και για μια ακόμα φορά επιβεβαιώθηκε πως η Αττική έχει τα πάντα!





Αλλά το κερασάκι ήταν το σπήλαιο της Κερατέας ή σπήλαιο του Λόρδου Βύρωνα, η μεταλλευτική στοά στο Λαύριο, το Χάος που προξένησε δέος αντάξιο του μεγέθους του στο Παράξενο Πιρούνι και όλη η ευρύτερη περιοχή του Λαυρίου η οποία αποτελεί πραγματικά ένα ζωντανό, υπαίθριο μουσείο και την οποία το Παράξενο Πιρούνι είδε πρώτη φορά και την ερωτεύτηκε κεραυνοβόλα!









Αλλά και οι μοναχικές ευχάριστες δραστηριότητες δεν έλειψαν. Το Παράξενο Πιρούνι το έχει ξαναπεί και θα συνεχίσει να το λέει: Ακόμα και στην ίδια σου τη γειτονιά, ακόμα και στην ίδια σου την πόλη πάντα θα υπάρχει ένας δρόμος που δεν τον έχεις περάσει, ένα σημείο που δεν το έχεις δει. Επομένως μπορείς συνεχώς να κάνεις πράγματα για πρώτη φορά!
Ταξίδια εντός Αττικής λοιπόν! Γιατί όχι? Η Αττική είναι τεράστια και εκτός από βουνά και θάλασσες έχει ΚΑΙ λίμνες! Με πιο γνωστή λίμνη αυτήν της Βουλιαγμένης που φυσικά ήταν και η πρώτη γνωριμία, η συνέχεια έγινε λίγο πριν την πρώτη καραντίνα με τη λίμνη του Μαραθώνα και κατέληξε με τον καλύτερο τρόπο λίγο πριν τη λήξη της δεύτερης -αμήν και τελευταίας!- καραντίνας στη λίμνη Μπελέτσι στην Ιπποκράτειο Πολιτεία. Και το Παράξενο Πιρούνι θέλει να πιστεύει πως ήταν η τρίτη και καλύτερη. Αν δεν το πιστεύεις, οι παρακάτω φωτογραφίες ίσως σε πείσουν!







Το πρώτο μπάνιο στη θάλασσα το Παράξενο Πιρούνι το έκανε νωρίς φέτος, όπως και οι περισσότεροι μάλλον. Τόσο καιρό στην καραντίνα συνέχεια περπάτημα, ας αρχίσει και το κολύμπι λίγο νωρίτερα λοιπόν. Σε αυτό το πρώτο μπάνιο το Παράξενο Πιρούνι δοκίμασε για πρώτη φορά να διανύσει την απόσταση Καισαριανή - Φάληρο με τα πόδια και εννοείται πως τα κατάφερε! 😊



Δύο ακόμα θαλάσσια μπάνια που ευχαριστήθηκε το Παράξενο Πιρούνι λίγο πριν τη λήξη της καραντίνας ήταν στη Βάρκιζα και στο Λαιμό Βουλιαγμένης, στα οποία (απορεί γιατί) πήγε επίσης για πρώτη φορά.




(κι όμως αυτά τα βράχια είναι στη Βουλιαγμένη και όχι στον πλανήτη Άρη!)

Για πολλοστή φορά το Παράξενο Πιρούνι πήγε στην αγαπημένη του παραλία εντός Αττικής που δεν είναι άλλη από την Αρτέμιδα, κοινώς γνωστή και ως Λούτσα. Η διαδρομή με το μετρό ως το Νομισματοκοπείο κι από 'κει με το 305 ως τον Άγιο Νικόλαο στην Αρτέμιδα δεν είναι μικρή, όμως το Παράξενο Πιρούνι έχει συνηθίσει να ξεκινά νωρίς με το βιβλίο του και δεν καταλαβαίνει για πότε φτάνει!
Για πρώτη φορά όμως αυτό το καλοκαίρι κατέβηκε στο τέρμα και αποφάσισε να εξερευνήσει τι υπάρχει πιο πέρα! Πιο πέρα λοιπόν ξεκινά το Πικέρμι που είναι πανέμορφο και καταπράσινο, μάλιστα πίσω από τον προϊστορικό οικισμό υπάρχουν μονοπάτια που προσφέρονται για πεζοπορία και για μια πιο wild πρόσβαση στην παραλία που λέγεται Μαρίκες (μάλλον) και αποτελεί ιδανικό μέρος για ήρεμες καταστάσεις μακριά από πολυκοσμία και κολύμπι σε καθαρά νερά!



Το Παράξενο Πιρούνι μάλιστα έφτασε με τα πόδια ως το λιμάνι της Ραφήνας, ένα μέρος όπου πάλι δεν είχε ξαναπάει και απόλαυσε το ποταμάκι και το χαριτωμένο καφέ στην πλατεία. Όσο για τα ταβερνάκια και τα ψαρομαγαζάκια που του έσπασαν τη μύτη στο λιμανάκι, το Παράξενο Πιρούνι υποσχέθηκε να επιστρέψει μια και ο χρόνος του ήταν λίγος.



Για πρώτη φορά το Παράξενο Πιρούνι επισκέφτηκε και τον Διομήδειο κήπο στο Χαϊδάρι, τέρμα της Ιεράς Οδού και αν και κάπως μακριά για να φτάσει εκεί από το σταθμό του μετρό με τα πόδια, όταν είδε τον ανθισμένο, πανέμορφο καταπράσινο κήπο περπάτησε για 3-4 ωρίτσες ακόμα, μην έχοντας την καρδιά να αφήσει το υπέροχο τοπίο του πάρκου. Το συνιστά ανεπιφύλακτα για πριν ή μετά το μπάνιο σου!








Και επιτέλους φτάνει η μέρα που μπορείς να εγκαταλείψεις το Νομό Αττικής!
Πρώτη οργανωμένη εκδρομή στην Εύβοια και στον μαγευτικό καταρράκτη Δρυμώνα ο οποίος μοιάζει να είναι βγαλμένος από παραμύθι με νεράιδες!





Δεύτερη εκδρομή ξανά στην Εύβοια, αυτή τη φορά για διάσχιση στο φαράγγι της Πετάλης, όπου το Παράξενο Πιρούνι έκανε  καταρρίχηση για πρώτη φορά με σχοινιά και ένιωσε λίγο κομάντο -έστω και στα γεράματα. 😊





Το φαράγγι καταλήγει στην υπέροχη παραλία Πετάλη η οποία κοιτάει φάτσα το Αιγαίο και είναι ιδανική για κάμπινγκ και φυσικά κολύμπι σε καθαρά, κρύα νερά!






Αν όμως θέλεις υπέροχα γαλαζοπράσινα νερά και πευκόφυτα, πράσινα μονοπάτια να σε οδηγούν σε αυτά, ε τότε το Αγκίστρι είναι the place to be! 


Τόσα χρόνια και μόλις μια ωρίτσα από τον Πειραιά, το Παράξενο Πιρούνι απορεί γιατί δεν είχε πάει. Από την παραδεισένια Απόνησο για χαλάρωση και λίγη περισσότερη άνεση, 




μέχρι την πιο wild Σκληρή και Χαλικιάδα, οι παραλίες στο Αγκίστρι είναι για όλα τα γούστα. 



Στη Σκάλα η παραλία είναι επίσης οργανωμένη και αμμώδης και πολύ κοντά μάλιστα σε μαγαζιά και εστιατόρια.




Αν θέλεις όμως να είσαι λίγο πιο ήσυχα με θέα το γαλάζιο τότε θα πας στην Αλκυόνη για φαγητό. Φρεσκότατα υλικά και φυσικά ψάρι και μάλιστα έχει και κάποια πιο "πειραγμένα" πιάτα τα οποία το Παράξενο Πιρούνι εννοείται πως θα δοκιμάσει γιατί σίγουρα θα ξαναπάει στο Αγκίστρι. Ω ναι, αυτός ο έρωτας θα κρατήσει!






Αύγουστος στην Αθήνα σημαίνει πως το παραπάνω "μοντέλο" (είναι όντως κάτι σαν οδηγός επιβίωσης), θα συνεχιστεί! Το Παράξενο Πιρούνι δε σταματά να λαχταρά νέα μέρη και εικόνες και για να σου δώσει να καταλάβεις τι εννοεί, θα κλείσει με κάτι που άκουσε πρόσφατα για το ζώδιό του:
"Το σπίτι για έναν Κριό, είναι αυτό που τον εμποδίζει από τον έξω κόσμο."
Ω, ναι! 😉

You Might Also Like

0 σχόλια