Pancakes γλυκοαλμυρά με παντζάρι, τζίντζερ, φέτα και cranberries

Ιανουαρίου 09, 2020

παράξενο πιρούνι, paraxeno pirouni, parakseno pirouni, the odd fork, odd fork

Αν το πιο "ρομαντικό" φρούτο είναι οι κόκκινες φράουλες, το πιο ερωτικό λαχανικό είναι τα παντζάρια. Ερωτικό χωρίς τον εμπορικό χαζορομαντισμό που πλασάρουν τα media. Το ίδιο το βαθύ, σκούρο κόκκινο χρώμα τους παραπέμπει σε κάτι διαφορετικό, εντονότερο, ίσως και πιο επικίνδυνο.
Το Παράξενο Πιρούνι θα έλεγε πως ίσως να αντιπροσωπεύουν τον έρωτα που φλερτάρει με το θάνατο. Κάπου άκουσε/διάβασε πως ο θάνατος έχει κάτι το ερωτικό. Το ίδιο συμβαίνει και με τον έρωτα -όταν είναι έντονος. Έχει μια γεύση θανάτου.
Το ματωμένο παντζάρι κουβαλά τη γλύκα και την ένταση. Συμβολίζει την έκσταση και τον πόνο. Την τρελή, ακατανότητη επιθυμία να αγγίξεις κάτι όμορφο κι εύθραυστο τρυφερά, σχεδόν ευλαβικά και αμέσως μετά να το γρατζουνίσεις, να το δαγκώσεις, να το καταστρέψεις -είτε είσαι εσύ αυτός που καταστρέφει, είτε αυτός που καταστρέφεται... (περιγράφεται έτσι σκοτεινά - ποιητικά κι εδώ).
ΟΚ, φτάνει. Και τώρα η συνταγή πριν τρομάξουν και φύγουν τρέχοντας και οι 2 - 3 (αν είναι τόσοι) κανονικοί άνθρωποι-αναγνώστες του Παράξενου Πιρουνιού.

Υλικά για 11 pancakes:

- ένα κεφάλι μέτριου παντζαριού ωμό, καθαρισμένο και ψιλοτριμμένο στον τρίφτη
- ένα μικρό κομμάτι ρίζας τζίντζερ καθαρισμένο και ψιλοτριμμένο
- μια με δύο κουταλιές σούπας μαύρο σουσάμι
- 1/3 κούπας περίπου αποξηραμένα cranberries
- 4 ασπράδια αβγών (ή δύο ολόκληρα αβγά, απλώς με τα ασπράδια είναι πιο light)
- 1/2 φλιτζάνι γάλα φρέσκο (είτε πλήρες, είτε και light είναι είναι μια χαρά)
- 1 φλιτζάνι κρέμα γάλακτος (και το γάλα εβαπορέ αδιάλυτο μια χαρά κάνει)
- 6 κουταλιές σούπας ελαιόλαδο
- λίγη κανέλα και λίγο πιπέρι κόκκινο (εννοείται καυτερό)
- 1 φλιτζάνι φέτα τριμμένη 
- 1 φλιτζάνι αλεύρι που φουσκώνει και 2 κουταλάκια γλυκού baking powder
- ελάχιστο ελαιόλαδο για το τηγάνι

Ανακατεύεις τα 10 πρώτα υλικά και προσθέτεις το αλεύρι που το έχεις ανακατέψει με το baking powder. Με ένα ελαφρύ σύρμα ανακατεύεις μέχρι να προκύψει ένας αραιός, ομοιογενής χυλός. Αλείφεις ένα καλό, αντικολλητικό τηγάνι με ελάχιστο ελαιόλαδο μόνο στην αρχή. Χρησιμοποιώντας μία με δύο κουταλιές χυλού για το κάθε pancake, τα φτιάχνεις σιγά - σιγά όλα. Κάθε φορά που φτιάχνεις νέο pancake δε χρειάζεται να προσθέσεις έξτρα λιπαρή ουσία.
Θα καταλάβεις ότι τα pancakes είναι έτοιμα όταν ο χυλός στεγνώσει, αλλάξει χρώμα και σχηματίζονται μικρές τρυπίτσες στην επιφάνεια. Εννοείται πως τρώγονται ιδανικά καλύτερα ζεστά εκείνη τη στιγμή, αλλά αν μέχρι να τα ετοιμάσεις όλα τα πρώτα pancakes έχουν στο μεταξύ κρυώσει, τα ζεσταίνεις για λίγο στο φούρνο.


Το Παράξενο Πιρούνι τα έφαγε -όπως φαίνεται και στη φωτο- με λίγο μέλι, αλλά και εντελώς σκέτα είναι πάλι μια χαρά με όλα αυτά που περιέχουν.
Και βέβαια, το σίγουρο είναι ότι δεν κατέστρεψαν κανέναν. Το καλό βλέπεις με το να είσαι Παράξενο Πιρούνι, είναι πως αφήνεσαι ελεύθερο στα πάθη σου. Τσιμπάς ό,τι θέλεις κι όλα μια χαρά, χωρίς συνέπειες. Όταν είσαι άνθρωπος, το να είσαι παράξενος ή με πάθη έχει κάποιο τίμημα. Και για να κλείσει η ανάρτηση σκοτεινά και ποιητικά όπως άρχισε, τι καλύτερο από στίχος τραγουδιού (από αυτά τα περίεργα που αρέσουν στο Παράξενο Πιρούνι): "Passion is poison laced with pleasure bittersweet."

You Might Also Like

0 σχόλια