Το παράξενο ζελέ παντζάρι
Ιανουαρίου 17, 2020
Όπου υπάρχει ζωή, υπάρχει και απώλεια. Αργά ή γρήγορα. Αυτό που πραγματικά πονάει δεν είναι ότι χάνεις κάτι η κάποιον, αλλά ότι χάνεις μαζί κι ένα κομμάτι του εαυτού σου. Και πως θα πας παρακάτω με τον εαυτό σου λιγότερο?
Πηγαίνεις, γιατί δεν έχεις κι άλλη επιλογή, ξέροντας πως δε θα το ξαναβρείς ποτέ. Και όσο συνειδητοποιείς ότι τίποτα δεν πρόκειται να είναι ξανά το ίδιο, συνειδητοποιείς ότι δεν υπάρχει έλεγχος. Ούτε καν στο ίδιο σου το μυαλό. Δεν υπήρξε ποτέ στην πραγματικότητα. Το "πάλι καλά" είναι η προσωρινή ανακούφιση για τη μη παρουσία των χειρότερων που ανά πάσα στιγμή μπορεί να έρθουν απροειδοποίητα.
Και όπως η παγκόσμια ιστορία αποφασίστηκε πως θα χωρίζεται σε πριν και μετά Χριστόν, έτσι και η προσωπική σου ιστορία ξαφνικά κάποια στιγμή χωρίζεται σε πριν και μετά.
Το Παράξενο Πιρούνι γεννήθηκε στο μετά. Πριν υπήρχε με άλλο όνομα και σε άλλο μέρος. Προσπαθεί να περιγράψει τις παράξενες μαγειρικές του περιπέτειες χαριτωμένα, ευχάριστα, πρωτότυπα ίσως -δεν τα καταφέρνει πάντα. Όχι τουλάχιστον με τον τρόπο που το έκανε παλιότερα ή όσο συχνά θα ήθελε να το κάνει.
Κάποιος ίσως πει αυτό το "πάλι καλά" που είναι εδώ, όπως κι αν λέγεται, με ό, τι κι αν του λείπει. Και το Παράξενο Πιρούνι θα χαμογελάσει και θα συνεχίσει.
Με νύχια και με δόντια.
Και θα σε κεράσει κι ένα γλυκάκι εύκολο και γρήγορο για να μην ανησυχείς πως δεν είναι καλά. 😊
Πιάνοντας τα παντζάρια από εκεί που έμειναν, πράγματι έμειναν. Έμειναν ως περίσσευμα σε τάπερ και στο ψυγείο του Παράξενου Πιρουνιού. Και το πιρούνι, παράξενο όπως είναι σκέφτηκε να κάνει με ένα βραστό παντζάρι (το κεφάλι μόνο) κάτι διαφορετικό.
Έτυχε να έχει ένα ζελέ κεράσι στο ντουλάπι του. Το ετοίμασε όπως ετοιμάζεται ένα κανονικό ζελέ (wow, φοβερή διευκρίνηση απαραίτητη για τη ζωή και την πορεία σου φίλε/φίλη αναγνώστη/αναγνώστρια) και το ανακάτεψε με το βρασμένο παντζάρι το οποίο είχε κόψει σε μικρά κυβάκια, πρόσθεσε την ίδια ποσότητα σε κυβάκια καθαρισμένου, κόκκινου γλυκού μήλου και τέλος καρυδόψιχα, λιγότερη ποσότητα από αυτή.
Το μοίρασε σε κουπάκια και το έβαλε -όπως φαντάζεσαι ήδη- στο ψυγείο. Στο σερβίρισμα ταίριαξε πολύ ωραία με χτυπημένο τυρί κρέμα. Του ταιριάζει βέβαια και το στραγγιστό γιαούρτι ή -η πολύ συνηθισμένη στο χωριό του Παράξενου Πιρουνιού- sour cream. 😏
Με νύχια και με δόντια.
Και θα σε κεράσει κι ένα γλυκάκι εύκολο και γρήγορο για να μην ανησυχείς πως δεν είναι καλά. 😊
Πιάνοντας τα παντζάρια από εκεί που έμειναν, πράγματι έμειναν. Έμειναν ως περίσσευμα σε τάπερ και στο ψυγείο του Παράξενου Πιρουνιού. Και το πιρούνι, παράξενο όπως είναι σκέφτηκε να κάνει με ένα βραστό παντζάρι (το κεφάλι μόνο) κάτι διαφορετικό.
Έτυχε να έχει ένα ζελέ κεράσι στο ντουλάπι του. Το ετοίμασε όπως ετοιμάζεται ένα κανονικό ζελέ (wow, φοβερή διευκρίνηση απαραίτητη για τη ζωή και την πορεία σου φίλε/φίλη αναγνώστη/αναγνώστρια) και το ανακάτεψε με το βρασμένο παντζάρι το οποίο είχε κόψει σε μικρά κυβάκια, πρόσθεσε την ίδια ποσότητα σε κυβάκια καθαρισμένου, κόκκινου γλυκού μήλου και τέλος καρυδόψιχα, λιγότερη ποσότητα από αυτή.
Το μοίρασε σε κουπάκια και το έβαλε -όπως φαντάζεσαι ήδη- στο ψυγείο. Στο σερβίρισμα ταίριαξε πολύ ωραία με χτυπημένο τυρί κρέμα. Του ταιριάζει βέβαια και το στραγγιστό γιαούρτι ή -η πολύ συνηθισμένη στο χωριό του Παράξενου Πιρουνιού- sour cream. 😏
0 σχόλια