Το Παράξενο Πιρούνι

Το Παράξενο Πιρούνι αν και δεν είναι ο τύπος που κρατά τις παραδόσεις, τη Μεγάλη Βδομάδα συνήθως νηστεύει. Αν εξαιρέσει το ελάχιστο γάλα που προσθέτει στον αγαπημένο του καπουτσίνο και το λίγο τυράκι που συνοδεύει το πρωινό ή το γεύμα του, δεν του λείπουν ιδιαίτερα τα μη νηστίσιμα τρόφιμα.

Βέβαια όταν γυμνάζεται κανείς πρέπει να λαμβάνει και επαρκή ποσότητα πρωτεΐνης, γι' αυτό και το Παράξενο Πιρούνι συνήθιζε καθημερινά να καταναλώνει γιαούρτι χαμηλών λιπαρών και βραστά αβγά, αλλά η έξυπνη και σωστή παραξενοπιρουνίσια διατροφή δεν το αφήνει να πεινάσει, να νιώσει αδυναμία, ούτε φυσικά και να βαρεθεί: Σπόροι όπως chia, λιναρόσπορος, ηλιόσπορος και κολοκυθόσπορος, ψωμί και παξιμαδάκια ολικής άλεσης, ταχίνι (ολικής κι αυτό), δημητριακά όπως κινόα ή ρύζι αναποφλοίωτο, όσπρια και φυσικά άφθονα φρούτα και λαχανικά! Λίγο μέλι για να ικανοποιείται και το "sweet tooth" που λένε και στο παραξενοπιρουνίσιο χωριό και αυτό είναι!

Κάπου εδώ λοιπόν έρχεται και το παραξενοπιρουνίσιο άγγιγμα που δεν αφήνει κανένα να βαρεθεί, είτε νηστεύει είτε όχι! Εκεί που έβραζε λίγη κινόα για το αυριανό του γεύμα, το Παράξενο Πιρούνι σκέφτηκε "Ε, όχι πάλι σαλάτα" και αφού η κινόα έβρασε, τοποθετήθηκε σε ένα πιάτο να κρυώσει και το παραξενοπιρουνίσιο κατσαρολάκι άδειασε, μπήκε σε αυτό ένα κουταλάκι ελαιόλαδο και σε μέτρια φωτιά τσιγαρίστηκε πολύ ελαφρά μια τριμμένη σκελίδα σκόρδο μαζί με τρία κλωναράκια (λίγο όχι και τόσο φρέσκου) μωβ kale ψιλοκομμένου.

Το Παράξενο Πιρούνι όταν είδε ότι το κέιλ έχασε τον όγκο του και γυάλισε ελαφρώς, έσβησε με λίγο ξύδι και όταν εξατμίστηκε έβαλε ελάχιστο νερό, ένα κουταλάκι μαύρη σταφίδα, λίγους κόκκους μαύρου πιπεριού, 2 γαρίφαλλα και σιγόβρασε με το καπάκι κλειστό για 10 λεπτά. Ύστερα σε υψηλότερη θερμοκρασία άφησε το μίγμα να "πιει" τα υγρά του και λίγο πριν κατεβάσει το κατσαρολάκι από την εστία, πρόσθεσε και ένα κουταλάκι πετιμέζι από το καλό το βιολογικό που φροντίζει να παίρνει από το αγαπημένο του παζάρι στο Ζάππειο και να βάζει καμιά φορά στην πράσινη σαλάτα του για να της δώσει άλλη χάρη!

Το Παράξενο Πιρούνι έφαγε την κινόα του ζεστή σαν να ήταν πιλάφι αντί να την κάνει κρύα σαλάτα με το κέιλ. Το δε κέιλ αποτέλεσε ένα υπέροχο γλυκόξινο και ελαφρώς καυτερό "topping", ό,τι χρειαζόταν δηλαδή για να δώσει χρώμα, άρωμα, γεύση και παραξενοπιρουνίσια χάρη στην -σε άλλη περίπτωση βαρετή- νερόβραστη κινόα! Γιατί η νηστεία η σωστή, θέλει παραξενοπιρουνίσια φαντασία! 😊

Το Παράξενο Πιρούνι εκτός από παράξενο, είναι και ανάποδο. Αντί να πειραματιστεί με τον κιμά γαλοπούλας τη σωστή εποχή, δηλαδή τα Χριστούγεννα, το κάνει τώρα που πλησιάζει Πάσχα. Τι πειράζει όμως? Σημασία έχει να προκύπτει ένα νόστιμο, δημιουργικό κι αλλιώτικο πιάτο! Όπως όλες οι παραξενοπιρουνίσιες συνταγές δηλαδή! 😉

Αντί για γαλοπούλα γεμιστή με κάστανα, γιουβαρλάκια από κιμά γαλοπούλας με μια υπέροχη βελούδινη σος από κάστανα να τα σκεπάζει και να τα απογειώνει! Το Παράξενο Πιρούνι χρησιμοποίησε έτοιμα βρασμένα κάστανα και έφτιαξε πανεύκολα το καταπληκτικό πιάτο της φωτογραφίας.

Τα υλικά που χρησιμοποίησε:

- 300 γραμμάρια περίπου κιμά γαλοπούλας που είχε ξεπαγώσει καλά

- ένα ασπράδι αβγού

- 2 κουταλιές τριμμένη γραβιέρα

- λίγο μαϊντανό (μόνο τα τρυφερά φυλλαράκια) καλά ψιλοκομμένο

- 2 κουταλιές ρύζι βρασμένο αναποφλοίωτο

- αλάτι, πιπέρι, μοσχοκάρυδο

- 200 γραμμάρια έτοιμα βρασμένα κάστανα (στο σούπερ μάρκετ)

- ένα μεγάλο κρεμμύδι

- 2 μικρά καρότα

- τα κοτσανάκια του μαϊντανού ψιλοκομμένα

- ένα φύλλο δάφνης. μερικά γαρίφαλλα, κόκκους από μαύρο πιπέρι

Το Παράξενο Πιρούνι ξεκίνησε φτιάχνοντας τα γιουβαρλάκια του. Ζύμωσε τον κιμά σε μπολ μαζί με το ασπράδι του αβγού, τη γραβιέρα, τον μαϊντανό, το ρύζι, το αλάτι, το πιπέρι και το μοσχοκάρυδο και άφησε το μίγμα στο ψυγείο για μια ώρα το λιγότερο, να σφίξει περισσότερο. Ύστερα έπλασε τα γιουβαρλάκια του, τα σκέπασε καλά με μια διάφανη μεμβράνη φροντίζοντας να μην ακουμπούν το ένα το άλλο και τα "ξέχασε" κι αυτά στο ψυγείο για μερικές ώρες.

Όταν ήταν να ξεκινήσει να βράζει τα γιουβαρλάκια του, έβαλε σε μεγάλη πλατιά κατσαρόλα το κρεμμύδι ψιλοκομμένο, τα καρότα κομμένα σε λεπτές ροδέλες, τα κοτσανάκια του μαϊντανού, τα κάστανα, τη δάφνη, τα γαρίφαλλα και τους κόκκους πιπεριού και πρόσθεσε νερό να τα σκεπάζει. Όταν πήρε βράση, χαμήλωσε τη φωτιά και με προσοχή έβαλε τα γιουβαρλάκια φροντίζοντας να είναι σε μια στρώση κι όχι το ένα πάνω στο άλλο (γι΄αυτό έχει σημασία η κατσαρόλα να είναι χαμηλή σε ύψος και μεγάλη σε διάμετρο) και σιγόβρασε με κλειστό το καπάκι για μια ώρα.

Όταν πέρασε η ώρα και είχαν βράσει καλά τα γιουβαρλάκια και τα λαχανικά, το Παράξενο Πιρούνι αφαίρεσε τα γιουβαρλάκια από την κατσαρόλα με τρυπητή κουτάλα και πολτοποίησε στο multi τα κάστανα μαζί με τον υπέροχο ζωμό και τα κομματάκια των λαχανικών, αφαιρώντας φυσικά τα ολόκληρα κομμάτια των μπαχαρικών και τη δάφνη.

Τα γιουβαρλάκια ξάπλωσαν στο παραξενοπιρουνίσιο πιάτο και σκεπάστηκαν αμέσως για να μην κρυώσουυν με τη βελούδινη σος κάστανου. Οι ποσότητες βγάζουν δυο μικρές μερίδες ή μια γενναία μεγάλη μερίδα, η σος κάστανου θα περισσέψει αλλά είναι όπως φαντάζεσαι νοστιμότατη και τρώγεται και σκέτη με κρουτόν και τριμμένο τυράκι σαν σούπα βελουτέ αραιωμένη με λίγη κρέμα γάλακτος ή και σκέτο νεράκι.

Κάποια πλασματάκια ξύπνησαν από τον χειμωνιάτικο λήθαργο τους και πήραν πιρούνι λαχταρώντας να κλέψουν και να τσιμπήσουν έστω κι ένα παραξενοπιρουνίσιο καστανο-γιουβαρλάκι! Και όπως ήταν αναμενόμενο, το Παράξενο Πιρούνι που μπορεί να έχει σκληρά ατσάλινα δόντια αλλά έχει και καρδιά μαλακή σαν βρασμένο κάστανο, γύρισε από την άλλη και έκανε πως δεν βλέπει. 😊

Ο Ρωμαίος είχε την Ιουλιέτα, ο Πάρης την Ωραία Ελένη, ο Ερωτόκριτος την Αρετούσα και το Παράξενο Πιρούνι, είχε πορτοκάλια! Ναι, ο παραξενοπιρουνίσιος έρωτας για το πορτοκάλι κατέληξε να γίνει λυρικό ποίημα ή μάλλον έπος και για να μην ξεφτίσει και σβήσει άδοξα θα τελειώσει στο peak του όπως θα έλεγαν και οι προαναφερθέντες τραγικοί ήρωες (καμία σχέση 😝). Θα τελειώσει γλυκά και επικά με τη ζάχαρη του, με τα λιπαρά του, με την αμαρτία του και όπως μαντεύεις τώρα έρχεται -αν όχι αρχαίο- vintage γλυκό με πορτοκαλί κομψότητα και χάρη που η Ωραία Ελένη δεν ήξερε, η Ιουλιέτα δεν προλάβαινε και η Αρετούσα δεν μπορούσε!

Η πορτοκαλόπιτα σε μια αλλιώτικη εκδοχή που πλησιάζει προς το κέικ ή σε μπάρες για να γίνει και το Παράξενο Πιρούνι λίγο πιο viral (όχι ότι η φήμη του το χρειάζεται βέβαια 😛) με γέμιση πορτοκαλιού για να συνεχιστεί και αυτός ο εθισμός στο πορτοκάλι που διέπει αυτή την εποχή το παραξενοπιρουνίσιο blog! 🍊 

Δεν φουσκώνει πάρα πολύ όπως το κλασικό κέικ αλλά γίνεται υπέροχη και στο Παράξενο Πιρούνι θύμισε κάπως ραβανί, έστω κι αν δεν είχε ίχνος σιροπιού παρά μόνο τη γέμιση μαρμελάδας πορτοκαλιού ανάμεσα που ομολογουμένως της ταιριάζει διαβολεμένα! 😈

Υλικά για ένα ορθογώνιο ταψί 33 Χ 23 εκ. :

- 6 αβγά

- 3/4 φλιτζανιού τσαγιού ζάχαρη άχνη

- 1 και 1/4 φλιτζανιού τσαγιού βούτυρο λιωμένο

- ένα φλιτζάνι τσαγιού χυμός πορτοκαλιού

- ξύσμα 3 πορτοκαλιών

- 2 βανίλιες

- 1 φλιτζάνι τσαγιού αλεύρι για όλες τις χρήσεις

- 1 φλιτζάνι τσαγιού κορν φλάουρ

- 1 φλιτζάνι τσαγιού αμύγδαλα άσπρα ωμά, τριμμένα στο multi να γίνουν σκόνη

- ένα φακελάκι baking powder

- 200 γραμμάρια μαρμελάδα πορτοκάλι

Χτυπάς στο μίξερ τα αβγά με την άχνη να φουσκώσουν και να γίνουν σαν αφρός, βάζεις λιωμένο βούτυρο, χυμό και ξύσμα πορτοκαλιού, βανίλιες, συνεχίζεις να χτυπάς μέχρι να γίνει ένα αφράτο μίγμα και βάζεις ανακατεύοντας απαλά με κουτάλι ή μαρίζ το αλεύρι, κορν φλάουρ, αμύγδαλο και baking powder (ανακατεύεις αυτά τα 4 στεγνά υλικά μεταξύ τους).

Αδειάζεις τα 2/3 του χυλού σε βουτυρωμένο και αλευρωμένο ορθογώνιο ταψί, ψήνεις σε φούρνο προθερμασμένο με αέρα στους 150 βαθμούς για 15 λεπτά περίπου (να στεγνώσει και να ροδίσει ελαφρά), βγάζεις από το φούρνο και απλώνεις τη μαρμελάδα σε όλη την επιφάνεια.

Καλύπτεις με τον υπόλοιπο χυλό και συνεχίζεις το ψήσιμο για άλλα 30 λεπτά.

Πασπαλίζεις την επιφάνεια με ζάχαρη άχνη και κόβεις την πίτα σε τετράγωνα ή ορθογώνια κομμάτια όταν κρυώσει λίγο.

Αν είναι καλοκαίρι διατηρείται στο ψυγείο, σε περίπτωση φυσικά που δεν φαγωθεί αμέσως όπως έγινε και στο παραξενοπιρουνίσιο σπίτι, οπότε η διατήρηση είναι περιττή. 😊

Σήμερα το Παράξενο Πιρούνι σου έχει φασολάδα, αλλά τι φασολάδα! Με τα αγαπημένα φασόλια "βανίλιες" Φενεού παντρεμένα με αγκινάρες και αρώματα φρούτων και κανένα άλλο πιάτο με όσπρια δεν καλωσόρισε τόσο όμορφα την άνοιξη όπως αυτό!

Τα φασόλια αυτά δικαιώνουν απόλυτα την ονομασία τους με τη λεπτή, βουτυράτη και γήινη γεύση τους. Χυλώνουν υπέροχα όπως φαίνεται και στη φωτο και η οργιάζουσα παραξενοπιρουνίσια φαντασία τα έβαλε αυτή τη φορά να βράσουν αφού είχαν μουλιάσει σε νερό από την προηγούμενη μέρα μαζί με αρκετές σκελίδες σκόρδου κομμένες στη μέση, 2 μεγάλα καρότα σε ροδέλες, φρέσκο τριμμένο τζίντζερ, ξερό δεντρολίβανο, κόκκους μαύρου πιπεριού και κόλιανδρου, το ξύσμα ενός πορτοκαλιού, ένα μικρό κόκκινο μήλο κομμένο σε τέταρτα και μερικούς καλά ξεπαγωμένους κατεψυγμένους πάτους αγκινάρας.

Σε μια ωρίτσα χαμηλής θερμοκρασίας η παραξενοπιρουνίσια χύτρα είχε κάνει τη δουλειά της. Το Παράξενο Πιρούνι ξε-σφράγισε, ξεσκέπασε και πρόσθεσε ελαιόλαδο. Άφησε τη φασολάδα του να μείνει με λιγότερα υγρά και να χυλώσει και λίγο πριν αποσύρει τη χύτρα από την εστία πρόσθεσε και μια κουταλιά κουρκουμά σε σκόνη και κούνησε καλά την κατσαρόλα. Δε χρειάστηκε ούτε καν κουτάλι για να ανακατέψει!

Σερβίρεται ζεστή με λεμόνι, συνοδευτική πράσινη σαλάτα, ψωμί ή/και τυρί. Όλα τα αρώματα και οι γεύσεις σε αυτό το πιάτο εναρμονίστηκαν τέλεια, χωρίς κανένα να "σκεπάζει" το άλλο. Στο φαγητό ταιριάζει ένα αρωματικό, ελαφρύ λευκό κρασί ή και μια φρουτώδη σταρένια μπύρα!

Θυμάσαι τα θρυλικά παραξενοπιρουνίσια γεμιστά πορτοκάλια με κιμά γαλοπούλας? Εκεί, το Παράξενο Πιρούνι έγραψε πως για να τα γεμίσει τα άδειασε καλά από την ψίχα τους, την οποία φυσικά φύλαξε στην κατάψυξη για μελλοντικές χρήσεις. Η αρωματική, γλυκιά σάρκα των ζουμερών εκείνων πορτοκαλιών δεν πρέπει σε καμιά περίπτωση να πάει χαμένη!

Τι καλύτερο λοιπόν από μια σπιτική μαρμελάδα πορτοκάλι εννοείται χωρίς ζάχαρη, με ελάχιστο μέλι μόνο μιας και τα συγκεκριμένα πορτοκάλια ήταν από μόνα τους "λουκούμια"! Στη μαρμελάδα χρησιμοποιείται ΟΛΟΚΛΗΡΟ το πορτοκάλι. Δεν πάει χαμένο τίποτα! 

Το μέσα μαζί με το χυμό και τις ίνες, αλλά και η φλούδα καλά βρασμένη, ξεπικρισμένη και ψιλοκομμένη. Φύλαξε κι εσύ όπως και το Παράξενο Πιρούνι τις φλούδες από 2 πορτοκάλια όταν τα καθαρίζεις για να τα φας και δεν θα το μετανιώσεις! Το παραξενοπιρουνίσιο "κερασάκι" ωστόσο, είναι ο αστεροειδής γλυκάνισος, το ξερό κόλιανδρο σε κόκκους και το φρέσκο τριμμένο τζίντζερ που περιέχει η μαρμελάδα και της δίνουν έξτρα άρωμα και τσαχπινιά!

Μέσα στην παραξενοπιρουνίσια κατσαρόλα μπήκε λοιπόν η ψίχα από τα 4 μεγάλα πορτοκάλια που το Παράξενο Πιρούνι φύλαγε στην κατάψυξη του και είχε βγάλει από το βράδυ στη συντήρηση για να την αποψύξει, η φλούδα από άλλα 2 πορτοκάλια που είχε βράσει 4 - 5 φορές με αλλαγή του νερού κάθε φορά για να ξεπικρίσει όσο πιο καλά γινόταν και είχε κοπεί σε κομματάκια, ένας αστεροειδής γλυκάνισος, μισό κουταλάκι σπόροι κόλιανδρο και ένα κουταλάκι περίπου φρέσκο τριμμένο τζίντζερ.

Το Παράξενο Πιρούνι σιγόβρασε τα παραπάνω υλικά για 15 λεπτά, κατέβασε την κατσαρόλα από τη φωτιά και όταν είχε γίνει χλιαρό το μίγμα, πρόσθεσε μια κουταλιά σούπας μέλι και 3 κουταλιές σούπας σπόρους chia. Καπάκωσε την κατσαρόλα του και άφησε το μίγμα να κρυώσει τελείως. Γέμισε τότε ένα γυάλινο βάζο με την κρύα μαρμελάδα και το έβαλε στο ψυγείο.

Μερικές ώρες μόνο χρειάζονται για να γίνει η μαρμελάδα η οποία σφίγγει και ολοκληρώνεται στο ψυγείο! Ταιριάζει με φρυγανιές και τυρί, στο γιαούρτι, σε πιάτο τυριών και αλλαντικών... και που δεν πάει!

Πορτοκαλοσυνταγών συνέχεια έπεται... stay tuned! 🍊