Το Παράξενο Πιρούνι

Και μετά τις πίτσες με τυρί (ή και όχι), τέλος πάντων αυτές που είναι αλμυρές/προορίζονται για γεύμα, έφτασε η ώρα και για γλυκιά πίτσα που μπορεί να καταναλωθεί με καφέ ή τσάι για ένα υπέροχο, αρωματικό πρωινό ή και μόνη της φυσικά οποιαδήποτε ώρα της ημέρας!

Η ζύμη είναι η κλασική ζύμη για πίτσα με αλεύρι που συνηθίζει να φτιάχνει το Παράξενο Πιρούνι, ενισχυμένη με τον ευωδιαστό Κρόκο Κοζάνης που αν ταιριάζει σε αλμυρές παρασκευές, σε γλυκές κάνει θαύματα! Όπως και σε αυτήν εδώ την πίτσα τα υλικά της ζύμης είναι ακριβώς τα ίδια, με τη μόνη διαφορά την λίγη παραπάνω ζάχαρη. Δηλαδή:

- 200 γραμμάρια αλεύρι για όλες τις χρήσεις

- ένα φακελάκι ξηρή μαγιά

- ένα φακελάκι (0,25 γραμμάρια) Κρόκο Κοζάνης σε σκόνη

- λίγο αλάτι & 2 κουταλιές σούπας ζάχαρη

- λίγο γάλα χλιαρό, όσο πάρει η ζύμη

Το Παράξενο Πιρούνι διέλυσε τη μαγιά σε λίγο ζεστό νερό μέσα σε ένα μπολάκι μαζί με το φακελάκι του Κρόκου Κοζάνης και τη ζάχαρη να διαλυθούν καλά και έβαλε το μπολάκι μέσα στο φούρνο στους 40 βαθμούς με αέρα για 20 λεπτά να αφρίσει και να φουσκώσει. 

Το Παράξενο Πιρούνι έβαλε το αλεύρι του σε μπολ και έριξε το μίγμα με τη μαγιά, λίγο αλάτι κι όσο γάλα χλιαρό χρειάστηκε για να γίνει μια ωραία ζύμη που να πλάθεται και ζύμωσε. Έβαλε και λίγο ελαιόλαδο. Άφησε τη ζύμη μια ώρα στον φούρνο σταθερά αναμμένο στους 40 βαθμούς με αέρα, σκεπασμένη και λίγο λαδωμένη μέχρι αυτή να φουσκώσει και να διπλασιαστεί σε όγκο. Επάνω σε ένα μεγάλο ρηχό ταψί το Παράξενο Πιρούνι έστρωσε αντικολλητικό χαρτί και άνοιξε εκεί τη ζύμη σε σχήμα κύκλου.

Άπλωσε στην επιφάνεια της πίτσας σπιτική μαρμελάδα βερίκοκο την οποία μάλιστα αραίωσε με λίγο λικέρ λιμοντσέλο κι επίσης πρόσθεσε και λίγο τριμμένο αμύγδαλο που του είχε περισσέψει από παλιότερη συνταγή. Έβαλε φετούλες από ώριμα, φρέσκα ροδάκινα έτσι ωραία τακτοποιημένες και φρέσκο δεντρολίβανο από πάνω. Τις άκρες της πίτσας τις γύρισε για να μοιάζει η -ας πούμε πίτσα του- και σαν τάρτα ή galette.

Το Παράξενο Πιρούνι άφησε πάλι την πίτσα για μια ώρα στον φούρνο στους 40 βαθμούς με αέρα για να ξαναφουσκώσει. Ύστερα γύρισε τη θερμοκρασία στους 180 βαθμούς και έψησε για κανένα 20λεπτο, όσο δηλαδή περίπου χρειάστηκε για να πάρουν χρώμα οι άκρες και φυσικά... να μοσχοβολήσει η κουζίνα!

Στην ουσία πρόκειται για ζύμη πίτσας ή ψωμιού με γέμιση πάστα φλώρας. Το λες δηλαδή "υβριδικό" γλυκό, κάτι που το Παράξενο Πιρούνι συνηθίζει σαν παράξενο που είναι! Αρκετά ελαφρύ και μπορεί να γίνει και με μαρμελάδα χωρίς ζάχαρη για να έχεις οικονομία σε θερμίδες χωρίς όμως να κάνεις οικονομία σε γεύση!

Σε πιάνει και σένα η όρεξη για... εκκαθάριση? Ασχέτως με το αν υπάρχει όρεξη, κάποιες φορές η εκκαθάριση/ανακύκλωση υλικών που υπάρχουν στο ψυγείο, δεν παίρνει αναβολή!

Το Παράξενο Πιρούνι κάνοντας πρόσφατα λοιπόν μια επιθεώρηση στα ταπεράκια και στα ράφια του ψυγείου του, βρήκε 2 - 3 βραστά κολοκυθάκια που είχαν γίνει λίγο πιο αλ ντέντε από αυτό που το Παράξενο Πιρούνι θέλει να τρώει όταν καταναλώνει βραστή σαλάτα, ένα γιαούρτι 0% που σκέτο δεν είναι και το καλύτερό του, λίγο φρέσκο μαϊντανό και ένα φρέσκο κρεμμυδάκι στα τελευταία τους.

Το Παράξενο Πιρούνι έκοψε σε λεπτές ροδέλες τα βραστά κολοκυθάκια του (ιδανικά θα τα έτριβε στη χοντρή πλευρά του τρίφτη, αλλά βιαζόταν πολύ), ψιλόκοψε μαϊντανό και φρέσκο κρεμμυδάκι, τα ανακάτεψε με το γιαούρτι και πρόσθεσε 4 σκελίδες σκόρδο λιωμένο, λίγο χοντρό αλάτι, λίγο μηλόξιδο, λίγο ελαιόλαδο, λίγο μαύρο φρεσκοτριμμένο πιπέρι και λίγο κουρκουμά σε σκόνη.

Ανακάτεψε καλά όλα αυτά τα υλικά, έβαλε το μίγμα σε ταπεράκι και στο ψυγείο και το επόμενο μεσημέρι γυρνώντας σπίτι κουρασμένο και πεινασμένο, δοκίμασε μέχρι να ζεστάνει το γεύμα του το καλύτερο ορεκτικό τρώγοντας το αρωματικό, πανάλαφρο κολοκυθο-τζατζίκι που ετοίμασε μαζί με λίγο ουζάκι που -στις σωστές δόσεις- συνήθως διώχνει κάθε καημό και κούραση! 😊

Δεν υπάρχει πιο καλοκαιρινή πίτσα από αυτήν εδώ! Το Παράξενο Πιρούνι όταν είναι μόνο του και θέλει να ξεσπάσει κάπου ή να ξεχαστεί από τη δυσάρεστη επικαιρότητα/καθημερινότητα, ή θα παίρνει δρόμους και βουνά, ή θα μαγειρεύει!

Με τα τρυφερά, καλοκαιρινά (όσο υπάρχουν και είναι ακόμα έτσι) κολοκυθάκια, το Παράξενο Πιρούνι συμπλήρωσε την επιφάνεια της πίτσας η οποία είχε και στη ζύμη ένα "τσικ" παραξενιάς χάρη στον αρωματικό Κρόκο Κοζάνης όπου αφήνει το στίγμα του όπου κι αν μπαίνει!

Για τη ζύμη:

- 200 γραμμάρια αλεύρι για όλες τις χρήσεις

- ένα φακελάκι ξηρή μαγιά

- ένα φακελάκι (0,25 γραμμάρια) Κρόκο Κοζάνης σε σκόνη

- λίγο αλάτι & ζάχαρη

- λίγο γάλα χλιαρό, όσο πάρει η ζύμη

Για τη βάση το Παράξενο Πιρούνι διέλυσε τη μαγιά σε λίγο ζεστό νερό μέσα σε ένα μπολάκι μαζί με το φακελάκι του Κρόκου Κοζάνης κι ένα κουταλάκι ζάχαρη να διαλυθούν καλά και έβαλε το μπολάκι μέσα στο φούρνο στους 40 βαθμούς με αέρα για 20 λεπτά να αφρίσει και να φουσκώσει. 

Το Παράξενο Πιρούνι έβαλε το αλεύρι του σε μπολ και έριξε το μίγμα με τη μαγιά, λίγο αλάτι κι όσο γάλα χλιαρό χρειάστηκε για να γίνει μια ωραία ζύμη που να πλάθεται και ζύμωσε. Έβαλε και λίγο ελαιόλαδο. Άφησε τη ζύμη μια ώρα στον φούρνο σταθερά αναμμένο στους 40 βαθμούς με αέρα, σκεπασμένη και λίγο λαδωμένη και ύστερα αυτή είχε διπλασιαστεί και φουσκώσει ωραία - ωραία! Επάνω σε ένα μεγάλο ρηχό ταψί το Παράξενο Πιρούνι έστρωσε αντικολλητικό χαρτί και άνοιξε εκεί τη ζύμη με τα χέρια του χωρίς να χρησιμοποιήσει πλάστη. 

Άπλωσε στην επιφάνεια της πίτσας σπιτικό πέστο βασιλικού, κάλυψε με μικρά κομματάκια φρέσκιας light μοτσαρέλας (την dirollo σε νερό) και κολοκυθάκια σε λεπτές ροδέλες που τα είχε βάλει να μαρινάρονται από το πρωί σε μίγμα από λιωμένο σκόρδο, λεμόνι, λάδι, ψιλοκομμένο φρέσκο βασιλικό και τριμμένη ρίγανη. Το μυστικό για να ψηθούν καλά στο φούρνο οι ροδέλες από τα κολοκυθάκια χωρίς όμως να καούν είναι το σωστό πάχος, ιδανικά περίπου σαν ένα κοινό καπάκι μπύρας.

Τέλος, το Παράξενο Πιρούνι σκόρπισε και ντοματάκια σε ροδέλες, ράντισε την επιφάνεια της πίτσας με λίγο ελαιόλαδο και πασπάλισε με ξερή, τριμμένη ρίγανη.

Άφησε πάλι την πίτσα για μια ώρα στον φούρνο στους 40 για να ξαναφουσκώσει. Ύστερα γύρισε τη θερμοκρασία στους 180 βαθμούς και έψησε για κανένα 20λεπτο περίπου, όσο δηλαδή περίπου χρειάστηκε για να πάρουν χρώμα οι άκρες και να λιώσει το τυρί.

Η κουζίνα μοσχομύρισε με τα αρώματα του Κρόκου Κοζάνης, του βασιλικού και της ρίγανης και η πίτσα κόπηκε, μοιράστηκε και καταναλώθηκε αμέσως χλιαρή.

Μείνε στο παραξενοπιρουνίσιο κανάλι, γιατί έρχεται σύντομα και δεύτερη πίτσα έκπληξη!