Όσοι θεωρούν το μπρόκολο νόστιμο, μάλλον θα παραδεχτούν πως η μεγαλύτερη νοστιμιά βρίσκεται στο πάνω μέρος του, στις "φουντίτσες" που λέμε. Το Παράξενο Πιρούνι ανήκει στην ομάδα των φίλων του ωφέλιμου αυτού ζαρζαβατικού, ωστόσο τρώει το κοτσάνι λιγότερο ευχάριστα όταν το βράζει.
Αντί λοιπόν να ανακατέψει λίγο βραστό ψιλοκομμένο κοτσάνι από το μπρόκολο που είχε "στοκ" στη σαλάτα του την οποία προόριζε ως συνοδευτικό ψητού κοτόπουλου, το Παράξενο Πιρούνι ως συνήθως το εξέλιξε και αυτοσχεδίασε με μερικά ακόμα υλικά. Προέκυψε ένα νοστιμότατο πιάτο, το οποίο μάλιστα αποτέλεσε και το "καλό", Κυριακάτικο γεύμα του Παράξενου Πιρουνιού.
Αντί λοιπόν να ανακατέψει λίγο βραστό ψιλοκομμένο κοτσάνι από το μπρόκολο που είχε "στοκ" στη σαλάτα του την οποία προόριζε ως συνοδευτικό ψητού κοτόπουλου, το Παράξενο Πιρούνι ως συνήθως το εξέλιξε και αυτοσχεδίασε με μερικά ακόμα υλικά. Προέκυψε ένα νοστιμότατο πιάτο, το οποίο μάλιστα αποτέλεσε και το "καλό", Κυριακάτικο γεύμα του Παράξενου Πιρουνιού.
Το Παράξενο Πιρούνι σώταρε μια ψιλοκομμένη σκελίδα σκόρδου σε λίγο ελαιόλαδο και πρόσθεσε μισό φιλέτο από στήθος κοτόπουλου κομμένο σε μικρά κομμάτια. Σώταρε να ασπρίσουν τα κομμάτια του κοτόπουλου καλά από όλες τις πλευρές και έσβησε με ένα κουτάκι χυμό μήλου (ναι, δεν είχε λευκό κρασί που θα ήταν μάλλον πιο ταιριαστό). Πρόσθεσε το μπρόκολο κομμένο κι αυτό σε μικρά κομμάτια και μερικούς κόκκους μαύρου πιπεριού μαζί με μερικούς σπόρους κέδρου.
Σκέπασε το κατσαρολάκι του, χαμήλωσε τη φωτιά και άφησε περίπου 20 λεπτά το κοτόπουλο να σιγοβράσει για να μαλακώσει καλά.
Το Παράξενο Πιρούνι ύστερα ξεσκέπασε το κατσαρολάκι του, δυνάμωσε τη φωτιά και όταν τα υγρά είχαν μειωθεί αρκετά, με το ραβδομπλέντερ πολτοποίησε όσο γινόταν το μπρόκολο και πρόσθεσε λίγο γάλα light εβαπορέ αδιάλυτο και ένα κομμάτι τυρί ροκφόρ. Όταν το τυρί έλιωσε και το μίγμα έγινε πιο εννιαίο, το Παράξενο Πιρούνι πρόσθεσε και λίγο ψιλοκομμένο φρέσκο μαϊντανό και σέρβιρε το κοτόπουλο του πάνω από πουρέ ψητής γλυκοπατάτας που ταίριαξε υπέροχα.
Το Παράξενο Πιρούνι πρόσθεσε στο πιάτο και μερικούς σπόρους ροδιού για χρώμα, τραγανότητα αλλά και γευστικό συμπλήρωμα. Μαζί ήπιε και κόκκινο κρασάκι το οποίο ταίριαξε επίσης πολύ καλά, όπως σχεδόν σε όλα τα φαγητά του άλλωστε. 😉
