Το Παράξενο Πιρούνι

Εδώ και καιρό, το Παράξενο Πιρούνι είχε φάει κόλλημα να βρει κάπου φάβα Σαντορίνης. Έχει λένε διαφορά σε γεύση από τις υπόλοιπες. Η αλήθεια είναι- σύμφωνα με τα ταπεινά παραξενοπιρουνίσια γούστα πάντα- πως η φάβα δεν είναι και από τα νοστιμότερα όσπρια. Ακόμα και η Σαντορίνης που σε ντελικατέσεν κατάστημα των Νοτίων Προαστίων, τελικά βρέθηκε. Επομένως, το Παράξενο Πιρούνι βρήκε την ευκαιρία να κάνει με αυτήν και πάλι τα δικά του!

Το Παράξενο Πιρούνι ξέπλυνε καλά τη φάβα και την έβαλε να βράσει σε αναλογία 1:4 (ένα μέρος φάβας, 4 μέρη νερού) μαζί με ένα κρεμμύδι και ένα καρότο. Αφού σιγόβρασε για μια ώρα περίπου και απορρόφησε το νερό, πρόσθεσε αλάτι και πιπέρι και πολτοποίησε τη φάβα με το ραβδομπλέντερ.

Ενώ η φάβα έβραζε, το Παράξενο Πιρούνι είχε πλύνει και κόψει στη μέση 4 μέτρια βερίκοκα τα οποία είχε αφήσει να μαρινάρονται στο ψυγείο μέσα σε σακουλάκι τροφίμων με λίγο χυμό και ξύσμα λεμονιού, λίγο ελαιόλαδο, αλάτι και πιπέρι, μια σκελίδα σκόρδου λιωμένη και τριμμένο, ξερό δεντρολίβανο. Όταν ήταν να σερβίρει τη φάβα, τα έβαλε κάτω από το γκριλ μέχρι να μαλακώσουν, να ψηθούν και να "καραμελώσουν", περίπου για 20 λεπτά.

Το Παράξενο Πιρούνι σέρβιρε τη φάβα χλιαρή με τα ζεστά, ψητά βερίκοκα και απόλαυσε άλλο ένα ελαφρύ και υγιεινό (όπως πάντα) μα και ταυτόχρονα εκλεπτυσμένο, παραξενοπιρουνίσιο γεύμα!

Το Παράξενο Πιρούνι δεν είναι βίγκαν αλλά του αρέσει να δημιουργεί βίγκαν πιάτα που δοκιμάζοντάς τα διαπιστώνει χαρούμενο πως βγήκαν νοστιμότερα από την πρωτότυπη μη βίγκαν εκδοχή τους! Αυτό λοιπόν συνέβη και με τις μελιτζάνες που βλέπεις και το Παράξενο Πιρούνι δεν κρατιέται να μη σου πει την ιστορία τους!

Οι κλασικές μελιτζάνες παπουτσάκια πάντα φαινόταν πολύ βαριές στο Παράξενο Πιρούνι. Έχοντας και περίσσευμα στραγαλιών μισής κούπας περίπου από το επικό στραγαλοπαγωτό της προηγούμενης ανάρτησης, ο "κιμάς" στραγαλιού έλαμψε σαν ιδέα στο γόνιμο παραξενοπιρουνίσιο μυαλό και αμέσως έγινε πράξη!

Τα στραγάλια όπως και στη συνταγή για το παγωτό, έτσι κι εδώ πρέπει να μουλιάσουν σε βραστό νερό για μια μέρα για να γίνουν πιο μαλακά. Την επόμενη μέρα, το Παράξενο Πιρούνι τα σούρωσε (όχι εντελώς) και με λίγο από το νερό όπου μούλιαζαν τα άλεσε  στο multi. Σε κατσαρολάκι με ελάχιστο ελαιόλαδο το Παράξενο Πιρούνι τσιγάρισε ένα κρεμμύδι και μια σκελίδα σκόρδου τριμμένα στο multi κι αυτά, ύστερα σώταρε και μια μίνι ατομική συσκευασία πελτέ ντομάτας (70 γρ. καθαρό βάρος), πρόσθεσε 2/3 κούπας νερό περίπου κι όταν έβρασε έβαλε τα αλεσμένα στραγάλια, ένα φύλλο δάφνης, 2 - 3 καρφάκια γαρίφαλλο, μια καυτερή αποξηραμένη πιπερίτσα, μισή περίπου κουταλιά της σούπας πάπρικα γλυκιά και μερικά φυλλαράκια φρέσκου βασιλικού κι άφησε το μίγμα να σιγοβράσει σκεπασμένο.

Όσο η σάλτσα έβραζε, το Παράξενο Πιρούνι είχε πλύνει και κόψει κατά μήκος στη μέση δύο μέτριες φλάσκες μελιτζάνες. Χάραξε με πριονωτό μαχαιράκι χιαστί γραμμές στην επιφάνειά τους, άλειψε με ελαιόλαδο και τις έψησε στο φούρνο στις αντιστάσεις στους 200 βαθμούς μέχρι η επιφάνεια τους να γίνει ελαφρώς καφέ, περίπου για 20 λεπτά.

Το Παράξενο Πιρούνι δυνάμωσε τη φωτιά, ξεσκέπασε την κατσαρόλα και άφησε τη σάλτσα του να "στύψει", να μείνει δηλαδή μόνο με το λάδι και τα υγρά να εξατμιστούν, ανακατεύοντας με προσοχή και τακτικά με ξύλινη κουτάλα. Όταν σάλτσα στραγαλιού και μελιτζάνες είχαν κρυώσει, το Παράξενο Πιρούνι ετοίμασε πανεύκολα και τη βίγκαν μπεσαμέλ ταχινιού.

Σε μισό ποτήρι κρύο νερό, το Παράξενο Πιρούνι διέλυσε εντελώς ανακατεύοντας καλά με κουταλάκι ένα φακελάκι άνθος αραβοσίτου βανίλια χωρίς ζάχαρη (αυτό που θέλει βράσιμο για να γίνει κρέμα). Στην κατσαρόλα του είχε βάλει μισό λίτρο φυτικό ρόφημα βρώμης άγλυκο (περίσσευμα από το στραγαλοπαγωτό κι αυτό) και σε μέτρια φωτιά ανακατεύοντας συνεχώς με σύρμα έφτιαξε μια σφιχτή κρέμα ρίχνοντας το ποτήρι με το νερό και το άνθος αραβοσίτου. Πρόσθεσε αλάτι, πιπέρι, μοσχοκάρυδο και σκόρδο σκόνη και αποσύροντας την κατσαρόλα από την εστία πρόσθεσε και 2 - 3 κουταλιές από το αγαπημένο του ταχίνι ολικής άλεσης ανακατεύοντας καλά να γίνει μια ωραία, ομογενοποιημένη μπεσαμέλ.

Όταν η μπεσαμέλ έγινε χλιαρή, το Παράξενο Πιρούνι μοίρασε στην επιφάνεια κάθε ψημένης μισής μελιτζάνας τον "κιμά" στραγαλιού και κάλυψε με μπεσαμέλ. Η μπεσαμέλ περίσσεψε αλλά θα "ανακυκλωθεί" σε άλλη συνταγή ασφαλώς! Αυτό βέβαια αν δε φαγωθεί σε κατάσταση επείγουσας λιγούρας με το κουτάλι, καθώς είναι πεντανόστιμη! 😋

Και τέλος, το Παράξενο Πιρούνι έψησε στον αέρα στους 180 βαθμούς αυτή τη φορά τις μελιτζάνες για λίγο ακόμα, μέχρι η επιφάνεια από την μπεσαμέλ να κάνει ελαφρά σκασίματα και να γίνει λίγο πιο καστανή.

Υπέροχο νηστίσιμο πιάτο, με βαθιά, πλούσια γεύση, μερακλίδικο αλλά και ταυτόχρονα τόσο θρεπτικό και με λίγες θερμίδες! Φάε μαζί και πράσινη σαλάτα και είσαι κομπλέ, έτοιμος όπως είναι και το Παράξενο Πιρούνι άλλωστε, για νέες περιπέτειες!

Εννοείται πως είναι χωρίς ζάχαρη και γλουτένη, με χαμηλές θερμίδες και λιπαρά και επιπλέον vegan ή νηστίσιμο (για όποιον δεν κατάλαβε 😊). Και περιττό να αναφέρει το Παράξενο Πιρούνι πως τα στραγάλια δεν τα καταλαβαίνεις καθόλου καθώς το άρωμα του καφέ σε συνδυασμό με την καραμελένια γεύση των βασιλικών χουρμάδων κάνουν το παγωτό υπερνόστιμο και καλοκαιρινά σέξυ!

Το μόνο ας πει κανείς "δύσκολο" ή καλύτερα χρονοβόρο, είναι πως τα στραγάλια θα χρειαστεί να μουλιάσουν σε βραστό νερό για 24 ώρες για να μαλακώσουν σχετικά. Το Παράξενο Πιρούνι χρησιμοποίησε τα 2/3 περίπου από τη συσκευασία των αγαπημένων του αφράτων, ανάλατων στραγαλιών (200 γραμμάρια καθαρό βάρος) και τη μέρα που είχε αποφασίσει να φτιάξει το παγωτό τα σούρωσε, τα χώρισε στα δύο και τα έβαλε στο multi μαζί με 3 - 4 μόνο απλά υλικά.

Το Παράξενο Πιρούνι είχε φτιάξει ένα διπλό εσπρεσάκι μέσα στο οποίο όπως ήταν ζεστό, διέλυσε ένα κουταλάκι του γλυκού στιγμιαίο καφέ. Είχε επίσης πλύνει, αφαιρέσει το κουκούτσι και ψιλοκόψει 10 βασιλικούς χουρμάδες. Κανέλα σκόνη και μοσχοκάρυδο σκόνη υπάρχει πάντα στην κουζίνα του. Τέλος, είχε αγοράσει και μια συσκευασία φυτικό ρόφημα βρώμης (εσύ βάλε όποιο φυτικό ρόφημα προτιμάς) από το οποίο χρησιμοποίησε το μισό περίπου (ένα λίτρο καθαρό βάρος, δηλαδή περίπου μισό λίτρο).

Στο multi σε δύο δόσεις, το Παράξενο Πιρούνι έβαλε τα μισά στραγάλια, το μισό εσπρέσο με τον στιγμιαίο καφέ, τους μισούς ψιλοκομμένους χουρμάδες, λίγη κανέλα και μοσχοκάρυδο σκόνη και λίγο από το ρόφημα βρώμης. Ρίχνοντας κι άλλο από το ρόφημα βρώμης, το Παράξενο Πιρούνι σταμάτησε όταν το μίγμα είχε γίνει ομοιογενές και παχύρρευστο, σαν σπιτικό παγωτό πριν... παγώσει. 😊

Επαναλαμβάνοντας τη διαδικασία και με τα υπόλοιπα στραγάλια, το Παράξενο Πιρούνι έβαλε όλο το μίγμα του στραγαλοπαγωτού του σε ένα τάπερ, έκλεισε με το καπάκι και τοποθέτησε στην κατάψυξη, φροντίζοντας ανά τακτά χρονικά διαστήματα να το βγάζει και να το χτυπάει στο multi λίγο - λίγο έτσι ώστε να αποκτήσει ωραία και μαλακιά υφή.

Αντί λοιπόν να φτιάξεις έναν φρέντο εσπρέσο σκέτο και για να σπάσεις λίγο την πικρίλα να φας και έναν - δυο χουρμάδες με κανένα ξηρό καρπό για να σε "πιάσει", δοκίμασε να φτιάξεις το μοναδικό αυτό στραγαλοπαγωτό, όπως μόνο το Παράξενο Πιρούνι ξέρει να φτιάχνει και φυσικά μετά να σου δείχνει! 🍨

Μέχρι την επόμενη καλοκαιρινή συνταγή, παραξενοπιρουνίσια φιλιά! 💋